Φαντασία!
Και εκείνος ήξερε καλά τι θέλουν τα παιδιά.
Άλλωστε ο Γουόλντ Ντίσνει ήταν ο αγαπημένος τους.
Για αυτό και τους πρόσφερε την καλύτερη -και κλασική πλέον- ταινία κινουμένων σχεδίων.
Τη Φαντασία (Fantasia)…
Αυτή η ταινία σίγουρα δεν είναι γνωστή για τα εκπληκτικά της εφέ.
Πως θα μπορούσε άλλωστε, αφού έκανε πρεμιέρα στους κινηματογράφους της Νέας Υόρκης στις 13 Νοεμβρίου του 1940.
Αυτή η ταινία ξεκίνησε από το όραμα του δημιουργού της να ενώσει τα κινούμενα σχέδια με την κλασική μουσική.
Και χρησιμοποιώντας εφέ που έκαναν την ταινία πραγματικά φαντασμαγορική, ειδικά για την εποχή της και –κυρίως- πολύ Φαντασία, δημιούργησε ένα μικρό αριστούργημα.
Η ταινία αποτελείται από οκτώ διαφορετικές ιστορίες, στις οποίες η μουσική συνδυάζεται αρμονικά με την εικόνα.
Η πρώτη ιστορία είναι η ‘Toccata And Fugue”, εμπνευσμένη από τη μουσική του Johann Sebastian Bach, η δεύτερη είναι το «the Nutcracker suite» (Καρυοθραύστης) του Tchaikovsky, η τρίτη από το «The Sorcerer’s Apprentice» σε μουσική του Paul Dukas, με τον Mickey Mouse στο ρόλο του Μαθητευόμενου Μάγου, η τέταρτη είναι το «The Rite of Spring» του Igor Stravinsky, η πέμπτη η 6η συμφωνία ή ποιμενική ( The Pastoral Symphony) του Beethoven (η συγκεκριμένη ιστορία επικρίθηκε για την γυμνότητα των «κενταυρινών». Το 1969 η σκηνή θεωρήθηκε απαράδεκτη και κόπηκε το 1980 από την ταινία), η έκτη «ο χορός των ωρών», με μουσική από την όπερα «La Gioconda: Dance of the Hours» του Amilcare Ponchielli, η έβδομη είναι το «Night on Bald Mountain» του Modest Mussorgsky και αναφέρεται στους δαίμονες και τέλος, η όγδοη είναι συνέχεια της έβδομης, όπου η ζωή θριαμβεύει μπροστά στη δύναμη της απόγνωσης και του θανάτου υπό τους ήχους του «Ave Maria» του Franz Schubert.
