Γυναίκες μέσης ηλικίας, που ωριμάζουν και νοιώθουν την προδοσία γύρω τους. Γυναίκες της μοναξιάς που ξεπηδούν από το τρίπτυχο έργο της Σιμον Ντε Μπωβουάρ «Προδομένη γυναίκα» (1967), βρίσκουν έκφραση μέσα από τον μονόλογο που ερμηνεύει η Μάνια Παπαδημητρίου, σήμερα και αύριο, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Συναντήσεις.
Τρεις γυναίκες δημιουργούμε σ’ ένα κείμενο σκληρότητας, ωμότητας, προβληματισμού, ένα ψυχογράφημα για ανθρώπους που βιώνουν την απομόνωση και την αποξένωση, τη βια απ’ τους ανθρώπους και απ’ τη κοσμοπολίτικη μεγαλούπολη. Η Σιμόν ντε Μπωβουάρ βάζει τον άνθρωπο απέναντι στον εαυτό του, στις ευθύνες του και στις αποτυχίες του.
Η Μυριέλ βρίσκεται μόνη την παραμονή της πρωτοχρονιάς σ’ ένα διαμέρισμα στο κέντρο του Παρισιού, σε κακή ψυχολογική κατάσταση, εγκαταλελειμμένη απ’ όλους και απομονωμένη. Αυτή τη βραδιά που όλοι βρίσκονται με δικούς τους ανθρώπους αυτή ανακαλεί βίαια τις σχέσεις και τα άσχημα βιώματα της ζωής της. Η μοναξιά είναι αφόρητη, θανατερή. Η Μυριέλ αποδίδει ευθύνες σε όλους τους άλλους και προσπαθεί να κρατηθεί από φαντασιώσεις και γεγονότα χωρίς να προϊδεαζόμαστε που θα οδηγηθεί. Βλέπει να γερνά και να προδίδεται από τους άντρες της ζωής της και τους οικείους της. Στον παραληρηματικό της μονόλογο θέτει θέματα υπαρξιακά και αυταπάτης με αφοπλιστική ωμότητα. Τα λάθη της ζωής της πολλά, δικά της; των άλλων; Η Σιμον Ντε Μπωβουάρ αφήνει το θεατή ν’ αποφασίσει, ν’ αποφασίσει για την αιτία της ανθρώπινης μοναξιάς και τι απορρέει από τις σχέσεις της αστικής οικογένειας. Αυτή την αστική τάξη η Μπωβουάρ καταδίκαζε σ’ όλο τη έργο της ζωής της.
Μετάφραση, διασκευή, σκηνοθεσία, Αθηνά Κεφαλά. Ερμηνεύει η Μάνια Παπαδημητρίου. Τσέλο παίζει η Μαίρη Σκοπελίτη.
Η παράσταση θα ανέβει (18 & 19/6) στο Χώρο Τέχνης 14η Μέρα (Καλλιρόης 10, στάση μετρό Ακρόπολη, στάση τραμ Βουλιαγμένη).
