Το υψηλότερο από την εποχή της επανένωσης, είναι το πλεόνασμα των 18,5 δισ. ευρώ που παρουσίασε η Γερμανία κατά το πρώτο εξάμηνο του 2016. Το μεγαλύτερο των προσδοκιών πλεόνασμα –εν μέσω μάλιστα του προσφυγικού ζητήματος που δημιουργεί πρόσθετο οικονομικό κόστος- βάζει τη γερμανική κυβέρνηση σε προβληματισμό για το πώς θα αξιοποιήσει τα χρήματα αυτά.
Σύμφωνα με την Deutsce Welle, για τον Γερμανό οικονομολόγο Ρόναλντ Τισί υπάρχουν μόνον δύο δυνατότητες:
Εάν υποχωρήσουν οι ρυθμοί ανάπτυξης, τότε θα μειωθούν από τη μια μέρα στην άλλη και τα φορολογικά έσοδα. Θα πρέπει να αντιλαμβάνεται κανείς αυτό τον κίνδυνο. Και τότε υπάρχουν μόνον δυο δυνατότητες αξιοποίησης των πρόσθετων αυτών εσόδων: επιστροφή των χρημάτων στους πολίτες προκειμένου να ελέγχεις τις οικονομικές επιδόσεις και μείωση του χρέους. Διότι η μείωση του δημοσίου χρέους σου δίνει τη δυνατότητα να βάλεις χέρι στα ταμεία σε περιπτώσεις κρίσεων και να προχωρήσεις στις αναγκαίες διορθώσεις.
Επίσης, εκτιμά ότι είναι η πλέον κατάλληλη εποχή για φοροελαφρύνσεις:
Πολίτες με ένα μέσο εισόδημα αντιμετωπίζονται σήμερα σαν πλούσιοι και τιμωρούνται με τον ανώτερο φορολογικό συντελεστή. Για ένα μέσο εισόδημα κάποιος πληρώνει σήμερα 50% φόρους. Υπάρχουν όμως και οι «κρυφές» εισφορές (…). Για παράδειγμα ο νόμος για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας που κοστίζει στους πολίτες 25 δισ. ευρώ. (…) Κάποιος με ένα μέσο εισόδημα, άγαμος και άτεκνος πληρώνει σήμερα περίπου 60% σε φόρους για κάθε ευρώ που βγάζει. Είναι πάρα πολλά. Και δεν μιλάω για πλούσιους, αλλά για τα μεσαία εισοδήματα.
Την ίδια ώρα, έρευνα του Ινστιτούτου Οικονομικών Ερευνών Ifo του Μονάχου καταγράφει ότι παραμένουν οικονομικά «αναιμικά» τα κρατίδια της πρώην Ανατολικής Γερμανίας, έχουν μάλιστα πολύ περιορισμένη προοπτική να καλύψουν την απόσταση που τα χωρίζει από την υπόλοιπη χώρα μέχρι το 2030.
Σύμφωνα με την έρευνα, το ΑΕΠ των ανατολικών κρατιδίων αυξήθηκε κατά 1,2% ετησίως την περίοδο 2010-2015, έναντι 1,6% των δυτικών κρατιδίων, συμπεριλαμβανομένου του Βερολίνου. Επιπλέον η πρώην Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας βιώνει εδώ και χρόνια τη μετανάστευση των νέων της προς τη Δύση, ενώ στις περιοχές αυτές καταγράφεται επίσης έλλειψη μεγάλων επιχειρήσεων.
