Η σκληρή αλήθεια

Οι συμφωνίες που υπογράφει μια χώρα με τους δανειστές της είναι για να παραβιάζονται.

Αυτό διδάσκει η ιστορία αιώνων στις διαπραγματεύσεις μεταξύ των δύο μερών.

Έτσι δεν πρέπει να μας προκαλούν εντύπωση οι τελευταίες εξελίξεις στη διαπραγμάτευση της Ελλάδας με τους δανειστές για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης.

Οι δανειστές ξεπερνώντας τα σημεία τριβών τους βρίσκονται πλέον σε αγαστή συνεργασία μεταξύ τους εκβιάζοντας άλλη μια φορά την Ελλάδα για την υπογραφή ενός νέου μνημονίου, ή για την τροποποίηση του ήδη υπάρχοντος με κόστος κατά 70% υψηλότερο από ότι προβλεπόταν στη συμφωνία του Ιουλίου του 2015.

Η συμφωνία που υπεγράφη το καλοκαίρι του περασμένου χρόνου προέβλεπε τη λήψη μέτρων ύψους 5,4 δις ευρώ, προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι του τρίτου μνημονίου έως το 2018.

Τα μέτρα αυτά αντιστοιχούν στο 3% του ΑΕΠ. Στο πρόσφατο Eurogroup οι δανειστές ζήτησαν την επιβολή επιπλέον μέτρων -προληπτικού χαρακτήρα- 3,6 δις ευρώ που ισοδυναμούν με το 2% του ΑΕΠ.

Το ερώτημα, οι δανειστές εν τέλει θέλουν να εισπράξουν τα χρήματα που έδωσαν στην Ελλάδα επανέρχεται.

Γιατί πως θα καταφέρει η χώρα να τους τα επιστρέψει, όταν ήδη βρίσκεται νεκροζώντανη;

Είναι καταφανές πως στη φάση αυτή δεν τους ενδιαφέρει η επιστροφή των χρημάτων τους.

Εκείνο που επιχειρούν είναι να κάνουν τα πρώτα βήματα για τη «συνταγματοποίηση» της λιτότητας.

Ο μονόδρομος της λιτότητας που εμμονικά πλασάρει το Βερολίνο επιδιώκεται να εισαχθεί στο ελληνικό Σύνταγμα και γιατί όχι εν ευθέτω χρόνο η τρόικα να κάνει συχνές επισκέψεις και στη Γαλλία.

Αναμφισβήτητα τα μέτρα που υπέγραψε η κυβέρνηση τον Ιούλιο του 2015 με το πιστόλι στον κρόταφο δημιουργούν ύφεση που το πακέτο Γιούνκερ δεν μπορεί εύκολα να αντιμετωπίσει.

Η λήψη επιπλέον μέτρων που ζητούν οι δανειστές θα δώσουν τη χαριστική βολή στους μικροεπιχειρηματίες και τους αυτοαπασχολούμενους, φέρνοντας την πλήρη διάλυση της μικρομεσαίας τάξης.

Οι μισθωτοί θα δουν για άλλη μια φορά τα εισοδήματα τους να μειώνονται, είτε μέσα από τη φορολογία, είτε μέσα από τη μείωση των μισθών τους. Η κοινωνική πρόνοια θα αποτελεί ανέκδοτο.

Η ανασφάλιστη εργασία θα αυξηθεί περαιτέρω, ενώ η ανεργία θα λάβει εκρηκτικές διαστάσεις.

Η πλειονότητα των Ελλήνων πολιτών θα αποστεωθεί οικονομικά και για τα δεινά της θα κατηγορεί τους πολιτικούς. Η δημοκρατία θα κινδυνεύσει πραγματικά.

Πoυ το πάνε οι δανειστές

Τα μέτρα που δημιουργούν ύφεση και δεν επιτρέπουν στην οικονομία της χώρας να πάρει ανάσα,  είναι καταστροφικά για το λαό, αλλά ευεργετικά για τα σχέδια των δανειστών.

Η ύφεση που προκαλούν τα μέτρα που επιβάλλουν σκοπό έχει να καταστραφεί μεγάλο μέρος του υπάρχοντος κεφαλαίου.

Μόλις συμβεί αυτό με βασικό φυσικά εργαλείο τα μνημόνια, όσες επιχειρήσεις καταφέρουν να αντέξουν θα μπορέσουν να αξιοποιηθούν ξανά για να δημιουργήσουν ικανό ποσοστό κέρδους.