To συμπέρασμα ότι από τα μνημόνια διασώθηκαν οι ευρωπαϊκές τράπεζες και οι ιδιώτες πιστωτές έχει ειπωθεί και γραφεί στα ΜΜΕ πλειστάκις.
Όταν όμως, το συμπέρασμα αυτό καταδεικνύεται σε πρόσφατη έρευνα του Γερμανικού Ινστιτούτου λαμβάνει ειδικό βάρος!
Ποια να είναι τώρα, τα επιχειρήματα των ιδεολογικών συμμάχων του νεοφιλελευθερισμού εντός και εκτός Ελλάδας που προπαγανδίζουν ασύστολα ότι τα μνημόνια είναι η σωτηρία του ελληνικού λαού, λόγω των ωφέλιμων μεταρρυθμίσεων που φέρουν;
Θα μου πείτε κάποιοι, ότι όλο και κάτι εφευρίσκουν πάντα για να θολώσουν τα νερά και στο τέλος να προκαλέσουν σύγχυση στον ελληνικό λαό για τους ωφελημένους των μνημονίων.
Στο θέμα μας τώρα. Σύμφωνα με έρευνα, του Γερμανικού Ινστιτούτου το 95% των μνημονιακών δανείων διατέθηκαν για να σωθούν οι ευρωπαϊκές τράπεζες και ιδιώτες επενδυτές μάλιστα σε βάρος του κοινωνικού συνόλου!
«Η έρευνα αποδεικνύει ότι η Ευρώπη και το ΔΝΤ έσωσαν τα περασμένα χρόνια κυρίως τις τράπεζες και άλλους ιδιώτες πιστωτές», αναφέρει η Handelsblatt.
Η συγκεκριμένη έρευνα αποδεικνύει ότι 86,9 δισ. ευρώ πήγαν στην εξόφληση παλαιών χρεών, 52,3 δισ. για εξόφληση τόκων και 37,3 δισ. για την επανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών.
Μάλιστα, η «Ευρωπαϊκή Σχολής Μάνατζμεντ και Τεχνολογίας» (ESMT) προσκομίζει για πρώτη φορά στην 24σέλιδη έρευνα ένα λεπτομερή υπολογισμό: Οι οικονομολόγοι της ανέλυσαν κάθε ένα δάνειο ξεχωριστά επί βδομάδες για να διαπιστώσουν που πήγαν τα λεφτά. Το συμπέρασμα είναι αποκαλυπτικό: μόνο 9,7 δισ., δηλαδή λιγότερο από το 5% μπήκαν στον ελληνικό προϋπολογισμό και επομένως ήταν προς όφελος των πολιτών.
Το μεγαλύτερο μέρος χρησιμοποιήθηκε για την εξυπηρέτηση παλαιών οφειλών και την πληρωμή των τόκων.
«Πρόκειται για κάτι που υπέθεταν όλοι αλλά το γνώριζαν λίγοι και επιβεβαιώνεται τώρα από την εν λόγω έρευνα: Εδώ και έξι χρόνια η Ευρώπη προσπαθεί μάταια να τερματίσει την κρίση στην Ελλάδα με δάνεια και απαιτεί συνεχώς σκληρότερα μέτρα και μεταρρυθμίσεις.
Η Γερμανική εφημερίδα σημειώνει ότι η αιτία της αποτυχίας βρίσκεται όμως προφανώς λιγότερο στην πλευρά της ελληνικής κυβέρνησης και περισσότερο στο σχεδιασμό των προγραμμάτων βοήθειας.
Σύμφωνα με την Handelsblatt, οι υπολογισμοί αυτοί εγείρουν αμφιβολίες για τον σχεδιασμό των προγραμμάτων βοήθειας, αφού με τα δάνεια εξυπηρετήθηκαν χρέη, αν και η Ελλάδα είναι από το 2010 ντε φάκτο χρεοκοπημένη.
Ιδίως η σωτηρία των ελληνικών τραπεζών αποδείχθηκε καταστροφική για τους φορολογούμενους.
Συνολικά, διοχετεύθηκαν από τα δύο πακέτα βοήθειας 37,2 δισ. ευρώ στις ελληνικές τράπεζες.
Η βοήθεια όμως αυτή εκμηδενίσθηκε εν τω μεταξύ πλήρως, αφού από την ανακεφαλαιοποίηση του 2013 έχασαν σχεδόν το 98% της αξίας τους στο χρηματιστήριο.
«Το κούρεμα του ελληνικού χρέους θα έπρεπε να ήταν πιο σκόπιμο, είναι ήδη στην αρχή των προγραμμάτων βοήθειας το 2010» τονίζει ο διευθυντής της ESMT, Γιοργκ Ρόχολ, ο οποίος συμμετέχει και στο γνωμοδοτικό συμβούλιο του Γερμανικού Υπουργείου Οικονομικών και προσθέτει: «Θα έπρεπε βέβαια η γερμανική κυβέρνηση να είχε στηρίξει πιθανόν τις γερμανικές τράπεζες με κρατική ενίσχυση, αλλά θα είχε γίνει σαφές τουλάχιστον που πάνε τα λεφτά”.
Ο διευθυντής της ESMT σημειώνει με έμφαση ότι “πολλές διαμάχες μεταξύ Βερολίνου και Αθήνας θα είχαν έτσι αποφευχθεί και το κόστος για τους Γερμανούς φορολογούμενους θα ήταν μικρότερο».
Οι Γερμανοί πολιτικοί προεξάρχοντος της καγκελαρίου Μέρκελ δεν σκέφτηκαν, όπως θέλουν να παρουσιάζονται, τα συμφέροντα των Γερμανών πολιτών που εξακολουθούν να βάζουν χρήματα σε ένα βαρέλι γεμάτο τρύπες.
Αρκούνται να ταΐζουν ψέματα τους Γερμανούς και υπόλοιπους ευρωπαίους πολίτες για την Ελλάδα που δεν συμμορφώνεται με τις οδηγίες των «σωτήριων» προγραμμάτων δημοσιονομικής πολιτικής και γιαυτό πρέπει να τιμωρηθεί σκληρά.
Στόχος είναι να αποτελεί πάντα το παράδειγμα προς αποφυγήν και για άλλες χώρες της Ευρώπης, γιαυτό και το μείγμα πολιτικής των μνημονίων που εφαρμόστηκαν στη χώρα ήταν το πλέον σκληρό από τις υπόλοιπες χώρες που βρίσκονται υπό επιτροπεία.
Αποσιωπούν ότι η Ελλάδα είναι το πειραματόζωο για να εξαπλωθεί η λιτότητα στην Ευρώπη.
Μέχρι πότε οι ευρωπαϊκοί λαοί θα βλέπουν να καταστρέφει η Ελλάδα μία, μία τις ψηφίδες της άδικα, χωρίς να διαμαρτύρονται, βολεμένοι ότι δεν θα ζήσουν και αυτοί, σε λίγα χρόνια όσα η Ελλάδα ζει σήμερα;
Το γεγονός ότι στη Γαλλία-τη δεύτερη μετά τη Γερμανία ισχυρή οικονομική χώρα- επιχειρείται η ψήφιση μέτρων που περιορίζουν έως καταργούν τα εργασιακά δικαιώματα δεν τους λέει τίποτα;
