Mετά το θόρυβο που ξέσπασε (δικαίως) για το επίμαχο άρθρο 16 στο πολυνομοσχέδιο, ο υπουργός Δικαιοσύνης Νίκος Παρασκευόπουλος προέβη σε νομοτεχνική βελτίωση.
Η διάταξη προέβλεπε, άκουσον-άκουσον, πως στην περίπτωση που οι εργολάβοι και κατασκευαστές πληρώσουν τα πρόστιμα που τους καταλογιστούν θα απαλλάσσονται από ποινικές ευθύνες, (δωροδοκία, απάτη, ξέπλυμα χρήματος, διασπάθιση δημοσίου χρήματος και απιστία).
Η νομοτεχνική βελτίωση που προσκόμισε ο υπουργός Δικαιοσύνης, Νίκος Παρασκευόπουλος, αναφορικά με το επίμαχο άρθρο 106, προβλέπει πως μόνο το αξιόποινο της πράξης που αφορά το διοικητικό πρόστιμο θα εξαλείφεται, ενώ θα συνεχίζεται η δίωξη για τις ποινικές ευθύνες και δεν θα απαλλάσσεται όποιος παραβιάζει τον ελεύθερο ανταγωνισμό.
Ο κ. Παρασκευόπουλος αποσαφήνισε στη Βουλή, ότι σε περιπτώσεις παραβίασης του ελεύθερου ανταγωνισμού αν καταβληθεί το πρόστιμο, θα εξαλείφεται το αξιόποινο μόνο για το διοικητικό πρόστιμο και όχι για τα ποινικά αδικήματα.
Στην αρχική διατύπωση του άρθρου 106 του νομοσχεδίου δινόταν η δυνατότητα στον παραβάτη με την πληρωμή του προστίμου να απαλλάσσεται για όλα τα αδικήματα που προκύπτουν από την πράξη παραβίασης του ελεύθερου ανταγωνισμού.
Η νομοτεχνική διάταξη ήταν επιβεβλημένη, εάν η κυβέρνηση δεν ήθελε να δει κρεμασμένο τον εαυτό της στα μανταλάκια.
Δεν είναι δυνατόν την ώρα που νέα μέτρα έρχονται να συσσωρευτούν στις πλάτες του λαού, να υπάρχουν διατάξεις που επιτρέπουν την παρανομία μεγαλοεργολάβων και σταματούν την έρευνα των εισαγγελέων, τη στιγμή μάλιστα που υπάρχει η επιβαρυντική εισήγηση της Επιτροπής Ανταγωνισμού για οριζόντιες συμπράξεις συνολικά 63 εγχώριων και διεθνών κατασκευαστικών ομίλων.
Εάν η κυβέρνηση άφηνε να περάσουν οι αρχικές διατάξεις, θα είχε απέναντι της ολόκληρη την κοινωνία.
Ωστόσο, ο κίνδυνος να υπάρξουν και άλλες διατάξεις που αντίκειται με την ιδεολογία και τις εξαγγελίες της κυβέρνησης για πόλεμο κατά της διαπλοκής και της διαφθοράς είναι υπαρκτός. Από τη στιγμή που συνέβη μία φορά, είναι εύκολο να ξανασυμβεί.
Αυτό που θα πρέπει πάραυτα να απασχολήσει την κυβέρνηση είναι ποιοι είναι οι «εγκέφαλοι» εντός της, που επεξεργάζονται κοινοβουλευτικά πονήματα που έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τις διακηρυγμένες αρχές της και να τους θέσει εκτός της.
Το καθάρισμα της κόπρου του Αυγεία κάποιες φορές έχει να κάνει και με τα «δικά» της παιδιά.
Διαβάστε επίσης: Ο κ. Μαρτίνης και η ποινική ασυλία του καρτέλ των εργολάβων