Mέρος όλοι τους του κλεπτοκρατικού συστήματος που επί χρόνια δρούσε μέσα και έξω από τη χώρα.
Εταιρίες εξεχόντων ολιγαρχών με τα παρακλάδια τους, πολιτικοί, δημοσιογράφοι, παράγοντες της δημόσιας ζωής, γνώριζαν, κάλυπταν και βέβαια σιωπούσαν για το μεγάλο έγκλημα της πτώχευσης της χώρας που συντελούνταν.
Για τους παροικούντες την Ιερουσαλήμ, η υπόθεση του Ανδρέα Μαρτίνη, του νοσοκομείου «Ερρίκος Ντυνάν» και του Ερυθρού Σταυρού, που κατηγορείται για ξέπλυμα μαύρου χρήματος και μίζες άνω των 3 εκατομμυρίων ευρώ, δεν έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία. αποτέλεσε έκπληξη.
Μα, και για τους πολίτες που ενημερώνονται για τα κοινά, δεν αποτέλεσε έκπληξη, καθώς χρόνια πριν από δημοσιεύματα του Τύπου είχαν δημιουργηθεί υποψίες –που η αποκάλυψη της υπόθεσης επιβεβαίωσε- ότι κάτι βρώμικο υπάρχει με τις δραστηριότητες του κ. Μαρτίνη.
Προστατευμένος από τις πλευρές που θα μπορούσε να εκτεθεί, θεώρησε ότι εσαεί θα μπορεί να κινείται, όπως ήξερε…, χωρίς να αντιμετωπίσει τον οποιονδήποτε κίνδυνο.
Τούτων δοθέντων, γιατί να μη γίνει θρασύς και στη συνέχεια να φτάνει στην ξιπασιά δίνοντας 1.000 ευρώ στο σερβιτόρο πουρμπουάρ και φροντίζοντας με 320.000 ευρώ το χρόνο την κόρη της Ντόρας Μπακογιάννη, Αλεξία, με έργο τις δημόσιες σχέσεις του ιδρύματος.
Ο εν λόγω βρίσκεται στο επίκεντρο της δικαιοσύνης από το 2003, όμως, δεν κατέστη δυνατόν να εκτεθούν τα έργα του…
Ο υπουργός Δικαιοσύνης Αθανασίου στην κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και εκλεκτός του κ. Σαμαρά, είχε κατηγορηθεί πολλάκις ότι συνέβαλε για να μην αποκαλυφθούν τα βαριά ανομήματα του κ. Μαρτίνη.
Η υπόθεση Μαρτίνη δεν είναι ένα μεμονωμένο περιστατικό κατασπατάλησης του δημοσίου χρήματος.
Είναι ένα μόνο παράρτημα της κλεπτοκρατίας που δρούσε με όρους αλητείας κατά της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού, που τώρα πληρώνει τα σπασμένα.
Οι εκπρόσωποι της είναι που πριν από την κρίση, αλλά και στις μέρες μας πλειοδοτούν κατά του δημοσίου, κηρύττουν τις απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, τις μειώσεις μισθών και συντάξεων, τις ομαδικές απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα για να σωθεί –τάχα- η χώρα. Ποτέ, όμως, δεν μίλησαν για μειώσεις που αφορούν τους ίδιους.
Είναι οι ίδιοι που ως ένας επιπλέον κρίκος της αλυσίδας της κλεπτοκρατίας, προπαγάνδιζαν ασυστόλως, ότι η πτώχευση της χώρας προήλθε από τον ψιλικατζή της γειτονιάς γιατί δεν έκοβε απόδειξη για να χρυσώσουν το χάπι, όλοι μαζί τα φάγαμε.
Η κυβέρνηση να δώσει εξηγήσεις
Για αυτούς τους λόγους, οι δύο «φωτογραφικές» ρυθμίσεις στο πολυνομοσχέδιο που θα έρθει προς ψήφιση στη Βουλή την Κυριακή δεν μπορεί παρά να μας προβληματίζουν.
Οι συγκεκριμένες «φωτογραφικές» ρυθμίσεις στο πολυνομοσχέδιο προβλέπουν για τους κατασκευαστικούς ομίλους μείωση 15% στα πρόστιμα και πλήρη απαλλαγή από κάθε ποινική ευθύνη για οποιοδήποτε οικονομικό αδίκημα, όπως, δωροδοκία, απάτη, ξέπλυμα χρήματος, διασπάθιση δημοσίου χρήματος και απιστία, εφόσον πληρωθούν τα πρόστιμα.
Οι ρυθμίσεις αυτές έρχονται από την κυβέρνηση που μία από τις σημαίες της είναι η πάταξη της διαπλοκής, την περίοδο μάλιστα που υπάρχει η επιβαρυντική εισήγηση της Επιτροπής Ανταγωνισμού για οριζόντιες συμπράξεις συνολικά 63 εγχώριων και διεθνών κατασκευαστικών ομίλων.
Αντίστοιχες ρυθμίσεις υπάρχουν και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, π.χ στη Γαλλία, αλλά αποτελούν την εξαίρεση και όχι τον κανόνα, όπως συμβαίνει σε αυτή την περίπτωση.
Η κυβέρνηση πρέπει να εξηγήσει άμεσα τους λόγους που προέβη σε αυτές τις ρυθμίσεις και εάν οι λόγοι αυτοί δεν εξυπηρετούν το σπάσιμο της διαπλοκής που ευαγγελίστηκε, να την αποσύρει από το πολυνομοσχέδιο.
Θα αποτελεί μεγάλη ύβρη στον ελληνικό λαό- που δεν πρόκειται να ξεχάσει!- να γίνει νόμος του κράτους η συγκεκριμένη ρύθμιση που θα ωφελεί για άλλη μια φορά τους πρωταίτιους για την οικονομική καταστροφή της χώρας, την ώρα που ο λαός πληρώνει και θα εξακολουθεί να πληρώνει το μάρμαρο.
