Από χτες κυκλοφορεί στο διαδίκτυο η ανάρτηση του επικεφαλής του Ποταμιού, ο οποίος μας περιγράφει, από τη δική του οπτική γωνία, τι έγινε στη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών μετά το περυσινό δημοψήφισμα. Εδώ η ανάρτηση για όσους δεν την έχετε δει:
Δε θέλω να σχολιάσω το πως περιγράφει ο Σταύρος Θεοδωράκης τους άλλους πολιτικούς αρχηγούς. Ο Αλέξης Τσίπρας εμφανίζεται ως ένας απογοητευμένος, καταπονημένος και ξεπεσμένος Πρωθυπουργός. Ο Καμμένος ως τσάμπα μάγκας, η Γεννηματά και ο Μεϊμαράκης ως άβουλοι και διστακτικοί. Ο μόνος σοβαρός και αποφασισμένος πολιτικός αρχηγός στη σύσκεψη ήταν ο ίδιος. Προφανώς και θέλει να ευλογήσει τα γένια του. Και καλά κάνει. Δικό του είναι το status, δική του και η σελίδα. Πάμε στα πιο σημαντικά.
Το να ξαναπούμε ότι το ερώτημα του δημοψηφίσματος δεν ήταν “μέσα ή έξω από την ΕΕ”, αλλά “ναι ή όχι στην πρόταση Γιούνκερ” είναι περιττό. Παραδέχομαι ότι είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι η συμφωνία του Ιουλίου ήταν καλύτερη από την πρόταση Γιούνκερ. Προσοχή. Δε λέω ότι ήταν καλή. Ήταν απλά καλύτερη από την πρόταση Γιούνκερ.
Ο επικεφαλής του Ποταμιού βρίσκεται σε μια διαρκή σύγχυση. Με λαϊκισμό που δεν ταιριάζει σε έναν πολιτικό αρχηγό, παραλλάζει το ερώτημα του δημοψηφίσματος όπως τον συμφέρει. Το “ΟΧΙ στην πρόταση Γιούνκερ” το μεταφράζει σε “όχι στην ΕΕ”. Και αφού λίγο πολύ, μας λέει πως οι πολιτικοί αρχηγοί συμφώνησαν να αλλάξουν το αποτέλεσμα, γράφει:
“Στην αρχή επιχείρησε να υπαγορεύσει κάτι ο κ. Τσίπρας. Τον σταματάμε και του εξηγούμε ότι πρέπει να πούμε ένα ξεκάθαρο “ναι” και όχι μισόλογα. Διαβάζω ένα σκελετό που έχω ετοιμάσει στο διάλειμμα. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είχε και αυτός τις δικές του σημειώσεις. Οι αρχηγοί αρχίζουν τις προσθαφαιρέσεις. Σε λίγες ώρες ήταν έτοιμο το κείμενο που έκανε το “όχι” του Τσίπρα “ναι”. Οι 356 λέξεις που μας κράτησαν στην Ευρώπη”
Και ρωτάω εγώ ως απλώς παρατηρητής. Με ποιο δικαίωμα πήρες την πρωτοβουλία να μετατρέψεις εσύ το ΟΧΙ σε ναι; Το ΟΧΙ ήταν του λαού κύριε Θεοδωράκη, όχι του Τσίπρα. Και εσύ ανερυθρίαστα υποστηρίζεις πως άλλαξες την απόφαση του λαού, που είναι ΔΕΣΜΕΥΤΙΚΗ.
Κύριε Θεοδωράκη ή είσαι ψεύτης, αφού χρησιμοποιείς το ερώτημα του δημοψηφίσματος και τη τελική συμφωνία της κυβέρνησης όπως σε βολεύει ή είσαι συναυτουργός και υποκινητής ενός πραξικοπήματος. Με το status σου στο Facebook διάλεξες το δεύτερο. Η γνώμη μου είναι πως είσαι απλά το πρώτο, αλλά μετά χαράς θα γινόσουν και πραξικοπηματίας μόνο και μόνο για λίγη δημοσιότητα. Για να παρασιτήσεις λίγο ακόμα στη πολιτική ζωή του τόπου.
Με αυτό το status ο Θεοδωράκης δείχνει ότι έχει το κόμπλεξ ενός παλαίμαχου πολιτικού, ο οποίος βλέπει τη δύση της καριέρας του να έρχεται και ξέρει ότι δεν έχει πετύχει τίποτα σπουδαίο. Ξέρει ότι δεν έχει καλύψει ούτε στο ελάχιστο τις φιλοδοξίες του και κάπως πρέπει να δικαιολογηθεί. Ο Σταύρος Θεοδωράκης θέλει να μας πείσει ότι αυτός ήταν τελικά που μας κράτησε στην ΕΕ. Αυτός που μας έσωσε. Άσχετα αν ενήργησε αντιδημοκρατικά. Προσπαθεί να κρύψει την πολιτική του ανυπαρξία σε ψέμματα και υπερβολές.
Και κάτι τελευταίο. Γράφει κάπου: “Να φύγουν οι πρακτικογράφοι και να μιλήσουμε καθαρά. Η χώρα καταρρέει”. Το ότι ζήτησε να διώξουν τους πρακτικογράφους για να μιλήσουν “καθαρά” και εμπιστευτικά, και μετά από ένα χρόνο αποκαλύπτει ο ίδιος τη συνομιλία στο Facebook, λέει πολλά για την προσωπικότητα του ανθρώπου Σταύρου Θεοδωράκη.
Για το έλλειμμα δημοκρατικής συνείδησης και για το χαρακτήρα του έχουν ήδη μιλήσει οι πρώην συνεργάτες του στο Ποτάμι. Στο Ποτάμι, το δημοκρατικότατο κόμμα με το ένα (!) εγγεγραμμένο μέλος…
Αυτή η δημοσίευση θεωρώ πως είναι το κύκνειο άσμα του πολιτικού Θεοδωράκη. Άλλωστε ο ίδιος είχε δηλώσει στις 16/4/2014 πως με ποσοστά 3% και 5% θα πήγαινε σπίτι του. Εντάξει δεν είναι και το πρώτο ψέμα που λέει.