Η κυβέρνηση έχει κάνει λάθη και συνεχίζει να κάνει λάθη, σε θέματα που δεν έχουν να κάνουν με τις επιταγές του μνημονίου που υποχρεώθηκε με το πιστόλι στον κρόταφο να υπογράψει.
Επεδίωξε την κατάκτηση της εξουσία, εάν και ήξερε ότι δεν είναι προετοιμασμένη επαρκώς, φοβούμενη ανάσχεση της δυναμικής της κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Bάσισε τη στρατηγική της στο δίκαιο του αγώνα της για ανατροπή της λιτότητας και άλλων επαχθών μέτρων των μνημονίων, παραγνωρίζοντας την πολεμική στάση των δανειστών.
Στους δέκα μήνες που κυβερνά τον τόπο, έχει σημειώσει αστοχίες, καθυστερήσεις, αλλά και ατολμίες σε τομείς που δεν σχετίζονται με την διαπραγμάτευση με τους δανειστές. Ο νέος νόμος για τα ΜΜΕ είναι ένα παράδειγμα καθυστέρησης, αλλά και ατολμίας (δεν δίνει κίνητρα για τη δημιουργία συνεταιριστικών ΜΜΕ, κ.α). Ο συγκεκριμένος νόμος θα μπορούσε να είχε εισαχθεί νωρίτερα προς ψήφιση στη Βουλή, καθώς αφορούσε το ζήτημα της αντιμετώπισης του τριγώνου της διαπλοκής τράπεζες – κόμματα εξουσίας – επιχειρηματικά και εκδοτικά συγκροτήματα.
Αστοχίες υπήρξαν και σε πρόσωπα που κατέλαβαν νευραλγικούς κυβερνητικούς θώκους και όχι μόνο.
Η ρητορική που εξακολουθούν να ακολουθούν στελέχη της κυβέρνησης, ίδια με τη ρητορική των προηγούμενων κυβερνήσεων για να αιτιολογήσουν την υπογραφή τους στο τρίτο κατά σειρά μνημόνιο, αφαιρεί πολιτικό κεφάλαιο από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και δίνει ευκαιρίες να της ασκηθεί σκληρή κριτική.
Αντί ,όμως, σκληρής κριτικής για τις αδυναμίες, ολιγωρίες, την έλλειψη ολοκληρωμένου σχεδίου για την αντιμετώπιση του συνόλου των προβλημάτων της χώρας εν καιρώ κρίσης, στα ΜΜΕ η ενημέρωση και ο σχολιασμός πολιτικών θεμάτων έχει στόχο να καταφέρει καίρια πλήγματα στην κυβέρνηση, προκειμένου να την κατακρημνίσει.
Το μίσος, η εμπάθεια, η καυστική ειρωνεία, εμφανίζονται στα πρόσωπα των περισσοτέρων παρουσιαστών ειδήσεων και δημοσιογράφων σχολιαστών τηλεοπτικών εκπομπών, προτού ανοίξουν το στόμα τους να διατυπώσουν τις θέσεις τους. Στα θετικά βήματα της κυβέρνησης -για να μη φανούν- επιστρατεύουν την καχυποψία ότι κάτι αρνητικό κρύβεται για το άμεσο μέλλον, ή μπερδεύουν την εικόνα των δεδομένων, επιχειρώντας να δημιουργήσουν σύγχυση στους τηλεθεατές.
Ακόμα και εάν κάποιος είναι τυφλός, ή κουφός διαισθητικά το παρατηρεί. Και αυτός είναι ένας από τους βασικότερους λόγους που έχουν χαρακτηριστεί από το σύνολο σχεδόν του ελληνικού λαού αναξιόπιστοι τόσο οι ίδιοι, όσο και τα ΜΜΕ που εργάζονται.
Παρόμοια είναι η εικόνα και στα υπόλοιπα ΜΜΕ ( ιστοσελίδες, ρ/σ, εφημερίδες) με τις εξαιρέσεις να μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού.
ΜΜΕ , χρεοκοπημένα, άλλοτε ισχυρά οικονομικά, χάρη στον πακτωλό χρημάτων από τραπεζικά δάνεια που τα περισσότερα δεν επιστράφηκαν, τώρα, δίνουν τα ρέστα τους για την πτώση της κυβέρνησης και την ανάδειξη στη θέση της μιας οικουμενικής.
Δυστυχώς δεν καταλαβαίνουν, ή θεωρούν ότι δεν αποτελεί πρόβλημα τους, ότι η κοινωνία είναι ψυλλιασμένη καιρό για το ρόλο που παίζουν και τους σκοπούς που εξυπηρετούν. Σκοπός τους είναι η ενημέρωση που παρέχουν να εξυπηρετεί το παλαιό πολιτικό σύστημα εξουσίας που τα ανέδειξε και είναι έτοιμο να τα ξανα-στηρίξει με δάνεια που θα χρεωθεί ο ελληνικός λαός μέσω της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, με απευθείας αναθέσεις δημοσίων έργων και ελάχιστη φορολόγηση σε σχέση με τους φτωχούς και τους μικρομεσαίους. Υπό την προστασία των περισσότερων ΜΜΕ και το χρεοκοπημένο τραπεζικό σύστημα, το οποίο -σε περίοδο capital control- τα στηρίζει αφειδώς μέσω των διαφημίσεων. Άλλο παράδοξο της εποχής…
Η μανία που χρεοκοπημένα και καταδικασμένα, στη συνείδηση του ελληνικού λαού ΜΜΕ στρέφονται κατά της κυβέρνησης έχει, όμως, τα αντίθετα από τα προσδοκώμενα αποτελέσματα.
Οι πολίτες σκέφτονται ότι για να προβαίνουν καθημερινά σε ανηλεή πόλεμο κατά της κυβέρνησης, τότε γίνονται βήματα για την πάταξη της διαφθοράς, της διαπλοκής και την αντιμετώπιση των κακών κειμένων που ταλάνισαν επί πολλά χρόνια τη χώρα και έφεραν τα μνημόνια.
