Oλο πιο αργά και βαριά σέρνει τα βήματα της η Ευρώπη για την επίλυση του προσφυγικού προβλήματος.
Γνώριμη η τακτική της. Την ίδια ακολουθεί επτά σχεδόν χρόνια που εκκρεμεί η οικονομική κρίση: Τρέχει πάντα πίσω από τις εξελίξεις, κάνει πολύ λίγα και πολύ αργά.
Όταν υιοθετείς αυτή την τακτική σε ένα καίριας σημασίας πρόβλημα που έχει να κάνει με την διαβίωση των λαών της επικράτειας σου, όταν έρχεται η ώρα να αντιμετωπίσεις ένα δεύτερο πρόβλημα εξίσου σημαντικής σπουδαιότητας, τότε είναι πολύ δύσκολο να κρυφτείς.
Να βρεις βολικούς φταίχτες, όπως στην περίπτωση της Ελλάδας που ο λαός της-κατά τους εταίρους της Ευρωπαίους-υπήρξε, ανεύθυνος και σπάταλος και γιαυτό πρέπει να πληρώσει πρώτος τη ζημιά που δημιούργησε το ανεξέλεγκτο διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Η ΕΕ στην αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης διατήρησε ενιαία γραμμή: επιβολή σκληρής λιτότητας, κυρίως, στις χώρες του νότου. Τώρα, για την αντιμετώπιση του προσφυγικού εμφανίζεται διασπασμένη.
Λίγες ώρες μετά το κοινό σχέδιο των Ευρωπαίων ηγετών για το προσφυγικό, με το οποίο θα ξεκινούσαν οι διαπραγματεύσεις με την Τουρκία, προκειμένου να υπάρξει συμφωνία για την αντιμετώπιση του προβλήματος, η ουγγρική κυβέρνηση έκανε γνωστό ότι σχεδιάζει να κλείσει τα κέντρα υποδοχής μεταναστών.
Με αυτή την εικόνα που παρουσιάζει η Ευρώπη ποιος μπορεί να την πάρει στα σοβαρά και να αναμένει θετικά βιώσιμα αποτελέσματα από μια διαπραγμάτευση με την Τουρκία;
Η Ε.Ε τον Σεπτέμβριο του 2015 είχε αποφασίσει την αναλογική κατανομή σε χώρες-μέλη της 160.000 προσφύγων από την Ελλάδα και την Ιταλία.
Επτά μήνες αργότερα τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, μαρτυρούν ότι έχουν μετεγκατασταθεί μόλις 937 πρόσφυγες.
Πολωνία, Κροατία, Εσθονία, Τσεχία, Δανία, Σλοβενία, Σλοβακία δεν υποδέχτηκαν ούτε έναν πρόσφυγα. Ισπανία, Σουηδία, Βέλγιο, Βουλγαρία, Ρουμανία, Κύπρος, Ιρλανδία, Λευκορωσία, Λιθουανία, Λουξεμβούργο, υποδέχτηκαν από 3 έως 20 πρόσφυγες. Γερμανία, Γαλλία, Φινλανδία, Ολλανδία, Πορτογαλία έχουν υποδεχτεί από 50 έως 290 πρόσφυγες.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η κυβέρνηση και τα οποία φέρονται να είναι επικαιροποιημένα, στους 47.536 συνολικά ανέρχονται οι πρόσφυγες που αυτή τη στιγμή βρίσκονται σε ολόκληρη την Ελλάδα.
Την εικόνα της σημερινής Ευρώπης περιγράφει με απόλυτα εύστοχο τρόπο ο πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς λέγοντας: «Αντιμετωπίζουμε το γεγονός 22 χώρες να αρνούνται να εφαρμόσουν ό,τι συμφώνησαν για τη διαδικασία μετεγκατάστασης. Φανταστείτε δηλαδή πως αν είχαμε διαμοιράσει 160.000 πρόσφυγες, δεν θα είχαμε πρόβλημα στην Ειδομένη».
Στην πρόσφατη συμφωνία για τη διαχείριση της προσφυγικής κρίσης μεταξύ των 28 κρατών της ΕΕ και της Τουρκίας αποφασίστηκε, μεταξύ άλλων, η συρρίκνωση σε 72.000 από 170.000 του αριθμού των προσφύγων που θα ενταχθούν στο πρόγραμμα μετεγκατάστασης και επιπλέον χρηματοδότηση 3 δισ. ευρώ για την Τουρκία. Επίσης, να δημιουργηθούν 54.000 νέες θέσεις μετεγκατάστασης από τα κράτη – μέλη, αλλά σε εθελοντική βάση.
Οι αποφάσεις αυτές σε καίρια για το προσφυγικό θέματα κάθε άλλο παρά δείχνουν την Ε.Ε να είναι αποφασισμένη για άμεση λύση, ή τουλάχιστον ασφαλή διευθέτηση του προσφυγικού.
Οι Ευρωπαίοι εταίροι μας δημιούργησαν ένα τεράστιο -και συνεχώς διογκούμενο- πρόβλημα στην Ελλάδα. Αρνούνται να δεχτούν στις χώρες τους έναν αριθμό προσφύγων κατά πολύ μικρότερο από αυτόν που αντιστοιχεί στον πληθυσμό τους.
Με τη στάση τους επιδεικνύουν ασέβεια όχι μόνο στο διεθνές δίκαιο, αλλά και στις έννοιες αλληλεγγύη και ισοτιμία μεταξύ των χωρών της Ε.Ε.
Η Τουρκία αναμφίβολα φέρει τεράστιες ευθύνες,καθώς εκμεταλλεύεται το προσφυγικό για να προωθήσει τα συμφέροντα της. Όμως, της επιτρέπει να διατηρεί αυτή τη στάση η Ευρώπη, που δεν έχει αρραγές μέτωπο στην αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος.
Το προσφυγικό έλαβε ανεξέλεγκτες διαστάσεις με την Ελλάδα να σηκώνει το μεγαλύτερο βάρος, γιατί η Ευρώπη δεν θέλησε σε πρώιμο ούτε σε μεταγενέστερο χρόνο να το λύσει στο εσωτερικό της.
Το γεγονός ότι συνεχίζει να είναι διασπασμένη σε αυτό το θέμα πρέπει να την προβληματίζει καίρια, εάν θέλει να διατηρηθεί ως οικονομική και πολιτική Ένωση Ευρωπαϊκών κρατών.
