Τις ώρες λίγο μετά την κορύφωση του θείου δράματος, επέλεξε ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιος να καταδείξει τι σημαίνει για τον ίδιο Χριστιανισμός.
Χωρίς αιδώ, λες και εκπροσωπεί μια θρησκεία που διδάσκει το μίσος για το συνάνθρωπο και όχι την αγάπη, τη διαιώνιση του δηλητηρίου της ψυχής στις καρδιές των ανθρώπων και όχι την καλοσύνη και τη συχώρεση.
O Aρχιεπίσκοπος Καλαβρύτων και Αιγιαλείας ζήτησε από τον Εσταυρωμένο Χριστό που «υπηρετεί» με το λόγο και τις πράξεις του επί σειρά ετών:
1. «Να σαπίσει το χέρι του Νίκου Φίλη, του υπουργού Παιδείας, αν υπογράψει διατάγματα αθεΐας, τα οποία θα καταργήσουν τα θρησκευτικά από το σχολείο».
2. «Να γίνει δηλητήριο το κρέας που θα φάνε οι άθεοι και να τους τρυπήσει το στομάχι να γίνει πέτρα και να μην το χωνέψουν».
Η μισαλλοδοξία στο απόγειο της για τον «εκπρόσωπο» του θεού της αγάπης και της συχώρεσης.
Αλήθεια, πως μπορεί να υποκρίνεται τον χριστιανό ορθόδοξο όταν τα λόγια και οι πράξεις του είναι σε εντελώς αντίθετη φιλοσοφία από τα λόγια του θεανθρώπου εκφραστή της ενσυναίσθησης και της πραότητας;
Ενδεχομένως, ο πρότερος βίος του να έδρασε καταλυτικά για το αντι-χριστιανικό περιεχόμενο των λόγων του σήμερα.
Ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιος κατά κόσμο Αθανάσιος Λένης από το 1963 μέχρι το 1974, ήταν ιερέας της Ελληνικής Αστυνομίας. Μεταξύ των καθηκόντων του ήταν να «ευλογεί» τις μεθόδους του ΕΑΤ- ΕΣΑ.
Η αγάπη για τον συνάνθρωπο, ήταν από τα χρόνια εκείνα βλέπετε, πάνω από όλα, για τον χριστιανό ιερέα…
Από το 1974 μέχρι το 1978, ήταν αρχιγραμματέας της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Στη συνέχεια εξελέγη μητροπολίτης της Μητρόπολης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας, όπου παραμένει ως σήμερα. Παρά το γεγονός ότι έχει συμπληρώσει τα 77 του χρόνια, δεν έχει βγει στη σύνταξη για να μπορεί να απολαμβάνει το μισθό του ως δημόσιος υπάλληλος και να έχει τα «τυχερά» του από τους πιστούς ακολούθους του.
Εάν λοιπόν λάβει κανείς υπόψη τη στάση του επί σειρά ετών, δεν δυσκολεύεται να καταλάβει και την τωρινή του συμπεριφορά που εδράζεται σε φιλοσοφία ζωής που απέχει παρασάγγας από το βίο που ο Χριστός διδάσκει.
Τέτοιου είδους συμπεριφορές που μόνο μισανθρωπισμό σπέρνουν και όπου εντοπίζεται τον καλλιεργεί δεν θα εκλείψουν, εάν δεν επέλθει ο διαχωρισμός της εκκλησίας από το κράτος.
