Μέσα στα χρόνια της οικονομικής κρίσης, τα γεγονότα θαρρείς πως έτρεχαν με την ταχύτητα του φωτός. Πού να προλάβεις να σκεφτείς και τι να υπολογίσεις. Αναταραχές, βία, διαρκείς πολιτικές εξελίξεις… O tempora, o mores!
Κι εντός αυτής της μακρόχρονης αντάρας, χάρηκε ο λύκος, όπως λέει και η παροιμία μας. Φόρεσε την προβιά της φιλανθρωπίας, μιμήθηκε τη χροιά της οργής, πούλησε το παραμύθι του σ’ έναν αγανακτισμένο λαό και βγήκε για σεργιάνι.
Δελέασε πολλούς η ευκολία του μίσους, η πεποίθηση ότι το πρόβλημα είναι η Δημοκρατία, η ελπίδα μερικών πως υπάρχει το ενδεχόμενο επιστροφής σ’ ένα πελατειακό κράτος. Κι όταν ορισμένοι αντιλήφθηκαν ότι το τελευταίο δεν μπορεί να εφαρμοστεί, άρχισαν να προβάλλουν τη λύση των αυταρχικών καθεστώτων, οραματιζόμενοι ξερονήσια.
Έγινε ιδεολογία το μένος εναντίον του «ανάξιου πολιτικού συστήματος και των εκπροσώπων του». Η νέα επιλογή ξεπέρασε το επίπεδο της ψήφου και η ρητορική του ναζισμού «απέκτησε νόημα». Συνειδητά ή μη, δικαιολογήθηκε στο μυαλό συμπολιτών μας, κι έτσι κατασκευάσθηκε και η… ηθική υπόστασή της.
Η κατάδειξη του λάθος τους, από τις δυνάμεις της προόδου, δυστυχώς δεν λειτούργησε αποτρεπτικά. Τους έκανε πιο εσωστρεφείς και τους οδήγησε έξω από τη λογική της αλλαγής. Ούτε κάποια ρήξη με ταξικό χρωματισμό δεν ευαγγελίζονται.
Κανέναν επαναστατικό παλμό και ουδεμία τάση προς την κατεύθυνση της ουσιαστικής κάθαρσης δεν έχουν. Τους διακατέχει ο συντηρητισμός, ο ρατσισμός, η απέχθεια απέναντι σε καθετί που στοιχειοθετείται βάσει των νοοτροπιών της Αριστεράς, η έμμεση στήριξη του διεφθαρμένου παρελθόντος και το λεξιλόγιο που πηγάζει από τις πιο σκοταδιστικές περιόδους της ιστορίας.
Από τη μία, λοιπόν, αρρωστημένες σκέψεις «υπευθύνων», που έχουν ταχθεί ολοκληρωτικά υπέρ του μισανθρωπισμού και από την άλλη οι «στρατιώτες» τους. Ωστόσο, υφίστανται και βασανισμένες ψυχές, που ενδέχεται να μάχονται με τον ίδιο τους τον εαυτό, ώστε να μην αφεθούν στο παραλήρημα του απόλυτου φασισμού. Χρειάζονται την καθοδήγησή μας, προκειμένου να ξεφύγουν από το σκότος του; Η ερώτηση είναι ρητορική.
Πότε συνέβησαν όλα αυτά; Τρίτο κόμμα στο ελληνικό Κοινοβούλιο…
Σήμερα είναι η Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη των Φυλετικών Διακρίσεων. Ας πούμε, λοιπόν, όλοι ένα ηχηρό «ναι» στην αλληλεγγύη και τα δικαιώματα που κατακτήθηκαν με θυσίες και αίμα, κι ένα δυναμικό «όχι» στην προπαγάνδα του εθνικισμού και την εχθρότητα που απορρέει από τις σωβινιστικές πρακτικές των οπαδών του.
Εάν μας κυριεύσει η διχόνοια που προσπαθούν να σπείρουν, δεν θα υπάρξει ένα καλύτερο μέλλον. Ένας εθνικός διχασμός είναι δυνατόν να φέρει το χειρότερο τέλος…