Καταστήματα στολισμένα Χριστουγεννιάτικα και φέτος, έστω και μέσα στην περιδίνηση της μνημονιακής ανέχειας.
Ο καταστηματάρχης στολίζει και ελπίζει, ο καταναλωτής έγινε περισσότερο θεατής της βιτρίνας παρά πελάτης και οι δυο όμως, θέλουν να ξαναγίνουν όλα όπως κάποτε. Τότε που η Αθήνα λαμπερή και στολισμένη υποδεχόταν τις Γιορτές και μαζί τον κόσμο που ξεχυνόταν στα καταστήματα κρατώντας τσάντες με δώρα.
Μια Αθήνα που όλοι ελπίζουν να ξαναδούν…
Θυμηθήκαμε τις βόλτες στα μεγάλα πολυκαταστήματα του παρελθόντος, των περασμένων δεκαετιών, με τους Αγιοβασίληδες, με τα φώτα, με τα δώρα, τα παιδιά που περίμεναν τα παιχνίδια τους με ανυπομονησία, πριν από την παρένθεση του υπερκαταναλωτισμού που τελικά μας προσγείωσε απότομα.
Κι όμως, οι νεότεροι δεν γνώρισαν αυτή την Αθήνα, του ΜΙΝΙΟΝ, του Λαμπρόπουλου, του Δραγώνα, του Κατράτζου, του Κλαουδάτου, του ΑΤΕΝΕ…
Αυτό συζητούσαμε με τον φίλο Βασίλη Μπέλο, ένα νέο παιδί, που μου είπε ότι θα ήθελε να διαβάσει και να δει εικόνες από την παλιά Χριστουγεννιάτικη Αθήνα, έτσι απλά μου έδωσε το έναυσμα για αυτό το θέμα.
Ας απολαύσουμε μερικές φωτογραφίες εκείνης της εποχής που ακόμα και μέσα από μαυρόασπρες εικόνες δείχνουν την λάμψη μιας διαφορετικής Αθήνας.
Οι τροχονόμοι περιστοιχισμένοι από δώρα που άφηναν οι πολίτες. Η συνήθεια αυτή ξεκίνησε το 1936 και διατηρήθηκε μέχρι τη δεκαετία του ‘90.
Χριστούγεννα 1948, φωτογραφία Δημήτρη Χαρισιάδη, από το αρχείο του Μουσείου Μπενάκη
(ΣΥΛΛΟΓΗ ΝΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΗ) ΡΙΖΑΡΕΙΟ ΙΔΡΥΜΑ-ΙΔΡΥΜΑ ΣΤΑΥΡΟΥ Σ. ΝΙΑΡΧΟΥ.
Φωτογραφία Βούλας Παπαϊωάννου από το αρχείο του Μουσείου Μπενάκη
Φωτογραφία δημήτρη Χαρισιάδη από το φωτογραφικό αρχείο του Μουσείου Μπενάκη. Τα παιδιά κρατούν μπαλόνια από το ΜΙΝΙΟΝ
Φωτογραφία Δημήτρη Χαρισιάδη από το αρχείο του Μουσείου Μπενάκη
Μερικά χρόνια αργότερα η.. έγχρωμη Αθήνα και τα πολυκαταστήματά της έμπαιναν στα σπίτια όσων διέθεταν και έγχρωμη τηλεόραση με τις διαφημίσεις τους. Τότε, που ο Άγιος Βασίλης ήταν υπαρκτός για όλους…
