“Ήμουν μαζί του, καθώς και με τους Μπόμπι Τσάρλτον και Ντένις Λο. Διδάσκαμε σε μια ακαδημία στην Αυστραλία. Τα παιδιά δεν τον σέβονταν. Κορόιδευαν το βάρος και την ηλικία του. Αποφασίσαμε να τα αφήσουμε να επιλέξουν έναν προπονητή να σημαδέψει το οριζόντιο δοκάρι δέκα φορές. Φυσικά επέλεξαν τον χοντρό γέρο. Ο Λο τα ρώτησε πόσες φορές πίστευαν ότι θα πετύχει το δοκάρι. Τα περισσότερα είπαν λιγότερες από πέντε. Εγώ είπα δέκα! Ο χοντρός γέρος χτύπησε εννέα συνεχείς φορές το οριζόντιο δοκάρι. Για τη δέκατη φορά, πέταξε την μπάλα ψηλά, τη βρήκε με τους δύο ώμους, κεφαλιά, τακουνάκι, βολέ στο οριζόντιο. Απλώθηκε σιγή. Ένα παιδάκι με ρώτησε ποιος είναι. Για εσένα μικρέ -του είπα- είναι ο κύριος Πούσκας”.
Τζορτζ Μπεστ
Η παραπάνω, αποτελεί μία από εκείνες τις καταγεγραμμένες μαρτυρίες, οι οποίες δεν κάνουν το ποδόσφαιρο μόνον ένα σπουδαίο θέαμα για το κοινό, αλλά δημιουργούν μύθους, ιστορίες σχεδόν μεταφυσικές για όλες τις ηλικίες και εν τέλει μία κληρονομιά που μάλλον τείνει να χαθεί μέσα στην άκρατη εμπορευματοποίηση του ποδοσφαίρου…
Οι θρυλικοί Μαγυάροι – Ο αγώνας του αιώνα
Στις 25 Νοεμβρίου του 1953 στο “Γουέμπλεϊ”, η Ουγγαρία εξανάγκασε την πανίσχυρη τότε Αγγλία στην πρώτη εντός έδρας ήττα από χώρα εκτός Μεγάλης Βρετανίας στης ιστορίας της εθνικής. Η αναμέτρηση χαρακτηρίστηκε ως “ο αγώνας του αιώνα”, καθώς το ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο της Ουγγαρίας άλλαξε τη μετέπειτα μορφή του αθλήματος.
Μπροστά σε 105.000 φιλάθλους, ο Φέρεντς Πούσκας και οι Μαγυάροι του, διέλυσαν με 6-3 τους Βρετανούς και έγραψαν ιστορία.
Ο απόλυτος διασυρμός
Έξι μήνες αργότερα, στις 23 Μαΐου του 1954, οι δύο ομάδες συναντήθηκαν εκ νέου σε φιλικό επίπεδο, αυτήν τη φορά στη Βουδαπέστη, σε μία άτυπη ρεβάνς του αγώνα στο Λονδίνο. Στο νεότευκτο “Νεπστάντιον”, η Ουγγαρία έκανε αυτό το οποίο φαινόταν ακατόρθωτο: Συνέτριψε την Αγγλία με 7-1 και κέρδισε την υπόκλιση ολόκληρου του πλανήτη.
Το θαύμα της Βέρνης
Στις 4 Ιουλίου του 1954, ο τελικός του Παγκοσμίου Κυπέλλου διεξαγόταν στην Ελβετία. Η Ουγγαρία ήταν το απόλυτο φαβορί κόντρα στη Δυτική Γερμανία. Είχε φθάσει στον τελικό έχοντας διαλύσει κάθε αντίπαλο, σημειώνοντας ασύλληπτα σκορ, ενώ μετρούσε 31 διεθνή παιχνίδια τα τελευταία 6 χρόνια, δίχως να γνωρίσει ήττα (23 νίκες και 4 ισοπαλίες)!
Ως εκ θαύματος και με τους Μαγυάρους να σφυροκοπούν επί 90 λεπτά τους Δυτικογερμανούς, οι τελευταίοι επικράτησαν με 3-2 και κατέκτησαν το τρόπαιο, πετυχαίνοντας ίσως την κορυφαία έκπληξη στην ιστορία των Παγκοσμίων Κυπέλλων. Αρκεί ν’ αναλογισθεί κανείς, πως νωρίτερα στη διοργάνωση (φάση των ομίλων ) η Ουγγαρία είχε σκορπίσει τη Δυτική Γερμανία με 8-3!
Ήρωες στα χρόνια της Κατοχής – Η τελευταία επιθυμία
Ο Νίκος Γόδας ήταν ένας από τους κορυφαίους παίκτες του Ολυμπιακού κατά της διάρκεια της γερμανικής κατοχής. Παράλληλα, αποτελούσε μέλος του 5ου επίλεκτου λόχου του ΕΛΑΣ στην Κοκκινιά και μέλος της Εθνικής Αντίστασης. Είχε πάρει μέρος σε όλες τις σημαντικές μάχες εκείνης της εποχής.
Τις χρονιές 1942 και 1943 έκανε τα καλύτερα παιχνίδια του με την πειραϊκή ομάδα και ενώ πλέον είχε γίνει λοχαγός. Στις 19 Νοεμβρίου του 1948 οδηγήθηκε στο εκτελεστικό απόσπασμα στο Λαζαρέτο της Κέρκυρας. Η τελευταία του επιθυμία, η οποία και πραγματοποιήθηκε, ήταν να φορέσει την φανέλα του Ολυμπιακού, λίγο πριν από την εκτέλεση!
Νίκη υπό την απειλή όπλων
Στην Καλαμάτα, κατά τη διάρκεια της Κατοχής, υπήρχαν πολλά γερμανικά και ιταλικά στρατεύματα. Οι Γερμανοί νικούσαν συνέχεια στους αγώνες κόντρα στους Ιταλούς, κι έτσι αποφάσισαν ν’ αναμετρηθούν με μία μεικτή ομάδα της περιοχής. Οι Καλαματιανοί τους νίκησαν με πρωταγωνιστές τους αδελφούς Αλησμόνη, με τους Έλληνες θεατές να παρακολουθούν πάνω από δέντρα και γύρω λόφους, αφού δεν υπήρχαν κερκίδες.
Ο διοικητής των Γερμανών έγινε έξαλλος και όρισε αμέσως επαναληπτικό. Όταν οι παίκτες της Καλαμάτας μπήκαν στο γήπεδο, είδαν πίσω από το τέρμα ένα μυδραλιοβόλο και δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς γιατί ηττήθηκαν με 3-2!
Μαύρες σελίδες – Χέιζελ
Αποτέλεσε μία από τις χειρότερες ποδοσφαιρικές τραγωδίες. Στις 29 Μαΐου του 1985, στο στάδιο “Χέιζελ” στις Βρυξέλλες, Λίβερπουλ και Γιουβέντους θ’ αναμετρούνταν στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών.
Περίπου μία ώρα πριν από την έναρξη του αγώνα, οι οπαδοί της αγγλικής ομάδας παραβίασαν το κιγκλίδωμα το οποίο τους χώριζε από τους φίλους της Γιουβέντους, με τους τελευταίους να οπισθοχωρούν προς έναν τοίχο. Όσοι βρισκόταν κοντά στον τοίχο συνεθλίβησαν από την πίεση χιλιάδων κόσμου. Τριάντα εννέα άνθρωποι έχασαν την ζωή τους και πάνω από εξακόσιοι τραυματίσθηκαν.
Η τραγωδία της Θύρας 7
Συνέβη στις 8 Φεβρουαρίου του 1981 στο Στάδιο Γεώργιος Καραϊσκάκης, μετά το τέλος του ντέρμπι μεταξύ Ολυμπιακού και ΑΕΚ και αποτελεί τη μεγαλύτερη τραγωδία στα ελληνικά γήπεδα και μία από τις χειρότερες στην ιστορία του αθλητισμού.
Συνολικά, 21 φίλαθλοι έχασαν τη ζωή τους και περίπου 55 τραυματίστηκαν, καθώς προσπαθούσαν να βγουν από το γήπεδο για να γιορτάσουν τη μεγάλη νίκη του Ολυμπιακού με 6-0. Το ατύχημα συνέβη στην ιστορική -πλέον- Θύρα 7.
Χίλσμπορο
Στις 15 Απριλίου του 1989 το στάδιο του Χίλσμπορο φιλοξενούσε τον ημιτελικό του Κυπέλλου Αγγλίας με αντιπάλους την Νότιγχαμ Φόρεστ και τη Λίβερπουλ. Ύστερα από μία σειρά σοβαρών λαθών στην κατανομή των φιλάθλων και αψυχολόγητων ενεργειών του επικεφαλής της αστυνομικής δύναμης, βρέθηκαν υπεράριθμοι οπαδοί της Λίβερπουλ στην εξέδρα “Λέπιγκς Λέιν”, στη βόρεια κερκίδα του σταδίου.
Το αποτέλεσμα ήταν να δημιουργηθεί τρομερή πίεση. Κάποιοι πρόλαβαν να πηδήσουν στον αγωνιστικό χώρο, υπήρχαν ωστόσο κι εκείνοι που δεν πρόλαβαν. Ως αποτέλεσμα, 96 οπαδοί της Λίβερπουλ έχασαν με φρικτό τρόπο την ζωή τους , ενώ 776 τραυματίστηκαν.
