Έτσι έλεγε…
Και έτσι ήταν…
Γιατί ο εαυτό της ήταν που την οδήγησε στο τέλος, προσπαθώντας να αντιμετωπίσει τους δικούς του δαίμονες.
Να αντιμετωπίσει τη θλίψη και την μοναξιά
«Κάθε βράδυ κάνω έρωτα με 25.000 ανθρώπους στη σκηνή, μετά όμως γυρίζω σπίτι μόνη»…
Και τελικά πάντα μόνη ήταν…
Το Μαργαριτάρι (Pearl) της διεθνούς μουσικής σκηνής, η Τζάνις Τσόπλιν, έφυγε από τη ζωή στις 4 Οκτωβρίου του 1970…
Ήταν μόλις 27 χρόνων, η «καταραμένη» ηλικία της μουσικής…
Ο δαίμονας του ανικανοποίητου κατοικούσε μέσα της από την παιδική ακόμα ηλικία (γεννήθηκε στο Πορτ Άρθουρ του Τέξας στις 19 Ιανουαρίου του 1943).
Ποτέ δεν ένιωθε αρκετά γεμάτη από αγάπη, παρά το γεγονός ότι οι γονείς της, της έδειχναν ιδιαίτερη προσοχή. Εκείνη ένιωθε πάντα μόνη…
Αυτό την οδήγησε στη δημιουργία ενός ιδιαίτερου στυλ ζωής, το οποίο αποτυπώθηκε και στην εξωτερική της εμφάνιση. Αποτέλεσμα μία δύσκολη εφηβεία, με εκείνη να χαρακτηρίζεται «Γουρούνι» και «Φρικιό» από τους συμμαθητές της.
Στα χρόνια των σπουδών της, τις οποίες ποτέ δεν ολοκλήρωσε, βρήκε διέξοδο στην μουσική… Τότε καλλιέργησε ένα επαναστατικό, ατομικό στυλ, επηρεασμένο από τα νέγρικα μπλουζ, ενώ η πρώτη φορά που ηχογράφησε τραγούδι με τη φωνή της ήταν στο σπίτι ενός συμφοιτητή της, το Δεκέμβριο του 1962.
Δύο χρόνια μετά, το 1964 συνέθεσε με τον κιθαρίστα των Jefferson Airplane, Τζόρμα Κωκόνεν, επτά μπλουζ κομμάτια.
Η μουσική είχε μπει πια για τα καλά στη ζωή της…
Όμως, όχι μόνη της…
Το ανικανοποίητο ήταν πάντα εκεί, έτσι η Τζάνις πάλευε να βρει και νέα διέξοδο… Κάπως έτσι μπαίνει στον κόσμο των ναρκωτικών. Κόσμος πολύ συνηθισμένος για τους μουσικούς τη δεκαετία εκείνη…
Έκανε περιστασιακά χρήση ηρωίνης, χρησιμοποιούσε και άλλα ψυχοτρόπα φάρμακα, ενώ έπινε πολύ αλκοόλ.
Το 1965 και ενώ τα ναρκωτικά έχουν πλέον αρχίσει να αλλοιώνουν το σώμα της, οι φίλοι της την παροτρύνουν να επιστρέψει στη γενέτειρά της. Μία
προσπάθεια να σωθεί…
Εκεί, άλλαξε τον τρόπο ζωής της, σταματώντας τη χρήση ναρκωτικών, ενώ υιοθέτησε την περίφημη κόμμωση “κυψέλη” και έκανε εγγραφή στο Πανεπιστήμιο, στο τμήμα κοινωνιολογίας.
Όλα φαίνονταν να πηγαίνουν πλέον καλά και ο εφιάλτης είχε τελειώσει…
Στο μεταξύ, το μπλουζ φωνητικό ύφος της Τζόπλιν προσέλκυσε το ροκ συγκρότημα Big Brother and the Holding Company, μια μπάντα που είχε αποκτήσει φήμη μεταξύ των Χίπις του Χέιτ-Ασμπέρυ. Τελικά, στις 4 Ιουνίου του 1966, η Τζάνις γίνεται επισήμως μέλος του συγκροτήματος. Μόνο που αυτό σήμαινε και την επιστροφή στο ποτό και τη χρήση ναρκωτικών.
Το 1969 αποχωρεί από το συγκρότημα και ξεκινά σόλο καριέρα, έχοντας όμως κι ένα νέο συγκρότημα, που θα τη στήριζε στις εμφανίσεις της, τους Kozmic Blues Band.
Στο πλαίσιο περιοδείας που έκαναν στην Ευρώπη, εμφανίσθηκαν και στο Φεστιβάλ Γούνστοκ. Εκεί οι συνεργάτες της είδαν μία τελείως διαφορετική Τζάνις.
Ήταν λες κι εκείνο το βράδυ οι δαίμονες είχαν ξυπνήσει και πάλι…
Όταν το συγκρότημα πέταγε με ελικόπτερο προς το χώρο της συναυλίας και η Τζόπλιν είδε το τεράστιο πλήθος, έγινε απίστευτα νευρική. Αυτό, σε συνδυασμό με το ότι περίμενε δέκα ώρες μέχρι να ανέβει στη σκηνή, την οδήγησαν για άλλη μια φορά στην ηρωίνη, υπό της οποίας την επήρεια βρισκόταν, καθ’ όλη τη διάρκεια της παρουσίας της στη σκηνή. Γεγονός που φάνηκε, κυρίως, κατά την ερμηνεία του κομματιού Work Me, Lord. Η χρήση ηρωίνης είχε ως αποτέλεσμα το βράχνιασμα της φωνής της και τη δυσκολία της να χορέψει.
Παρόλα αυτά το κοινό την αποθέωσε… Μάλιστα την επευφημούσε και την ανάγκασε να εκτελέσει δύο φορές το Ball and Chain.
Η Τζάνις Τσόπλιν στο Φεστιβάλ Γούνστοκ (16/8/1969):
Το 1970 και αφού έχει ήδη διαλυθεί το συγκρότημα ταξιδεύει στη Βραζιλία. όπου σταμάτησε τη χρήση ναρκωτικών και την κατανάλωση αλκοόλ, κυρίως λόγω της σχέσης της με τον Ντέιβιντ Τζωρτζ Νιχάους.
Τότε πίστεψε, για άλλη μια φορά, ότι νίκησε τους δαίμονες. Όμως, όταν επέστρεψαν στις Η.Π.Α., ξανακύλησε στα ναρκωτικά και χώρισε με τον Νιχάους. Εκείνη την περίοδο σχημάτισε μια νέα μπάντα, τους Full Tilt Boogie Band.
Η αντίστροφη μέτρηση είχε αρχίσει…
Η τελευταία δημόσια εμφάνιση της Τζόπλιν με τους Full Tilt Boogie Band έγινε στις 12 Αυγούστου 1970, στο Στάδιο Χάρβαρντ στη Βοστώνη.
Στη συνέχεια το συγκρότημα πήγε στο Λος Άντζελες για την ηχογράφηση ενός νέου άλμπουμ. Το αποτέλεσμα αυτών των ηχογραφήσεων ήταν το Pearl, που κυκλοφόρησε το 1971, λίγο μετά το θάνατό της και έγινε το πιο επιτυχημένο άλμπουμ της καριέρας της.
Την Κυριακή της 4ης Οκτωβρίου του 1970, η Τζάνις δεν πήγε στα στούντιο της Sunset Sound Recorders…
Τότε ο παραγωγός Πωλ Ροθτσάιλντ άρχισε να την αναζητά. Φτάνοντας στο ξενοδοχείο της, είδε στο πάρκινγκ τo αυτοκίνητό της.
Μπαίνοντας στο δωμάτιό της, τη βρήκε νεκρή, δίπλα στο κρεβάτι της. Η επίσημη αιτία θανάτου της, ήταν η υπερβολική δόση ηρωίνης, ενδεχομένως σε συνδυασμό με αλκοόλ.
Η Τζάνις ήταν 27 χρόνων…
Το σώμα της αποτεφρώθηκε στο Pierce Brothers Westwood Village Mortuary, στο Λος Άντζελες και οι στάχτες της σκορπίστηκαν από ένα αεροπλάνο στον Ειρηνικό Ωκεανό και στο Stinson Beach.
Ο θάνατος της Τζόπλιν, ήρθε μόλις 2 εβδομάδες μετά την απώλεια του Τζίμι Χέντριξ (18 Σεπτεμβρίου 1970).
Η μουσική πενθούσε…
Η νέγρικη φωνή της Τζάνις είχε σωπάσει.
Οι δαίμονες που την κυρίευαν από παιδί είχαν νικήσει.
Λατρεύτηκε από το κοινό, αποθεώθηκε, αλλά έμεινε πάντα μόνη…
Ποτέ δεν αισθάνθηκε αγάπη και ας πήρε τόσο πολύ…
Αυτό το Μαργαριτάρι ήταν ακατέργαστο και παρέμεινε έτσι…
Προσθέτοντας το όνομα Τζάνις Τσόπλιν στην θλιβερή λίστα των μουσικών που έφυγαν στα 27 τους χρόνια…
Άλλωστε, εκείνη πάντα έλεγε πως “το αύριο ποτέ δε συμβαίνει. Είναι πάντα η ίδια αναθεματισμένη μέρα”…