Λάμψη, φώτα και θάνατος…
Μια ζωή που δεν μπόρεσε να βιώσει την παιδική της πλευρά και ένα παραμύθι που πνίγηκε στον εθισμό και έγινε εφιάλτης.
Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα του Χολιγουντιανού τέρατος, που αφού αποθεώνει τα παιδιά του, στη συνέχεια τα καταπίνει και τα οδηγεί στο θάνατο.
Ένα παιδί θαύμα είχε χαρακτηριστεί και εκείνη.
Ένα παιδί θαύμα που γνώρισε κάποτε τον Μάγο του Οζ. Μόνο που δεν άντεξε την… μαγεία και έφυγε από τη ζωή στα 47 της μόλις χρόνια έχοντας καταφέρει να αφήσει πίσω της ένα σπουδαίο έργο, αλλά ένα όνομα συνδεδεμένο με την κατάχρηση…
Από παιδί στα κινηματογραφικά πλατό…
Η Τζούντι Γκάρλαντ (Judy Garland) -που γεννήθηκε ως Φράνσις Ήθελ Γκαμ στο Γκραντ Ραπιδύ της Μινεσότα και ήταν Αγγλικής, Σκοτσέζικης και Ιρλανδικής καταγωγής- μπήκε στο χώρο του θεάματος όταν ήταν μόλις 3 ετών. Γεγονός απόλυτα φυσιολογικό, καθώς οι γονείς της ασχολούνταν με το Βοντβίλ (θεατρικό είδος ιδιαίτερα δημοφιλές σε ΗΠΑ και Καναδά, από τα τέλη του 19ου αιώνα μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1930) και συντηρούσαν ένα θέατρο κινηματογράφου, στο οποίο εμφανίζονταν Βοντβιλιστικές σκηνές.
Στα 14 της πρωταγωνιστούσε σε μια από τις μεγαλύτερες κινηματογραφικές επιτυχίες όλων των εποχών, τον «Μάγο του Οζ». Η εκπληκτική φωνή της και η μοναδική, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς το νεαρό της ηλικίας της, ερμηνεία, την έφεραν άμεσα ανάμεσα στα μεγάλα αστέρια της εποχής.
Φορτίο βαρύ για τους εφηβικούς ώμους της. Τόσο βαρύ που τελικά, όπως απέδειξε το μέλλον, την γονάτισε. Μπορεί με τον «Μάγο του Οζ» να ξεκίνησε μια επιτυχημένη καριέρα ως ηθοποιός σε μουσικούς και δραματικούς ρόλους στη σκηνή και στην οθόνη, άρχισε όμως και η σχέση της με τις καταχρήσεις, έστω και αν βρισκόταν ακόμα σε ένα πρώτο «ακίνδυνο» στάδιο.
Στο μεταξύ το «Somewhere over the Rainbow» ακουγόταν παντού και οι μεγάλες διακρίσεις περίμεναν υπομονετικά για να την επισκεφτούν. Έλαβε ένα Βραβείο Όσκαρ Τζουβενίλ και κέρδισε μια Χρυσή Σφαίρα καθώς και ένα βραβείο Γκράμι και ένα ειδικό βραβείο Τόνι. Προτάθηκε για Όσκαρ Καλύτερης Ηθοποιού για τον ρόλο της στο ριμέικ του «Ένα αστέρι γεννιέται» και για Όσκαρ Καλύτερου Β΄ Γυναικείου ρόλου για την ερμηνεία της στην ταινία «Τα απόρρητα της Νυρεμβέργης» (1961), ενώ παραμένει η νεότερη νικήτρια (στο τριακοστό ένατο έτος της ηλικίας της τότε) του Βραβείου Σεσίλ Ντε Μιλ για Ισόβιο Επίτευγμα στη βιομηχανία του κινηματογράφου. Τιμήθηκε με αυτό όταν ήταν 39 ετών.
A Star is Born (Ένα αστέρι γεννιέται), 1954
Τα βραβεία, οι διακρίσεις και η καθολική αποδοχή από κοινό και κριτικούς δεν στάθηκαν ικανά να την κρατήσουν μακριά από τους μεγάλους δαίμονες της ζωής της: Τα ναρκωτικά και το αλκοόλ. Σύντροφοί της ουσιαστικά από την παιδική ηλικία της, ήταν αυτά στα οποία κατέφευγε όταν τα φώτα έσβηναν, για να ημερέψει το αδηφάγο Χολιγουντιανό τέρας της επιτυχίας.
Τζούντι Γκάρλαντ & Λάιζα Μινέλι. Μητέρα και κόρη σε ζωές παράλληλες…
Δυστυχώς, ούτε στην προσωπική της ζωή μπόρεσε να βρει ένα λόγο να φύγει μακριά από τους δολοφονικούς «συντρόφους» της. Παντρεύτηκε πέντε φορές, με τους τέσσερις γάμους να καταλήγουν σε διαζύγιο και ουσιαστικά ήταν πάντα μόνη. Από τον γάμο της με τον Βιντσέντε Μινέλι (1945-1951) απέκτησε μία κόρη, την επίσης ηθοποιό Λάιζα Μινέλι, η οποία ακολουθώντας δυστυχώς το μονοπάτι της μητέρας της πάλεψε για πάρα πολλά χρόνια με τα ναρκωτικά. Είχε άλλα δύο παιδιά, την Λόρνα Λιφτ και τον Τζεζεφ Λιφτ.
Με τον Βιντσέντε Μινέλι και την κόρη τους Λάιζα σε σπάνιες ευτυχισμένες στιγμές:
Η Τζούντι Γκάρλαντ πέθανε, από υπερβολική χρήση ναρκωτικών, στις 22 Ιουνίου 1969. Βρέθηκε νεκρή από τον πέμπτο σύζυγό της, Μίκεϊ Ντινς στο μπάνιο του ενοικιαζόμενου σπιτιού τους στην Τσέλσι στο Λονδίνο…
Με τον τελευταίο της σύζυγο, Μίκεϊ Ντινς
Παλεύοντας μάλλον όλη της τη ζωή να φτάσει…. «Πέρα από το Ουράνιο Τόξο», η Τζούντι Γκάρλαντ άφησε ένα έργο δυσανάλογα μεγάλο σε σχέση με τη σύντομη ζωή της.
Μόνο που το χολιγουντιανό παραμύθι που ξεκίνησε με έναν … μάγο, ήταν γεμάτο δράκους… Και εκείνη δεν μπόρεσε -ή δεν θέλησε- να τους πολεμήσει…
