Μια μικρή λέξη, για κάθε μεγάλη απορία…
Και συνήθως χωρίς απάντηση.
Στα μεγάλα γιατί της ζωής μας συνήθως δεν παίρνουμε απάντηση…
Γι αυτό και μας πονάνε πιο πολύ.
Το λάθος μπορεί να είναι δικό μας, μπορεί και όχι.
Μπορεί, ποτέ να μην το είπαμε δυνατά αυτό το «γιατί». Ποτέ να μην ρωτήσαμε. Η απορία και το γιατί να βγήκε από τα χείλη μας, μόνο στην ασφάλεια της μοναξιάς μας. Όταν ξέραμε ότι κανείς δεν θα μας απαντήσει και ας είχαμε τόσο μεγάλη ανάγκη την απάντηση. Και έτσι το γιατί έγινε ανάγκη ανομολόγητη…
Μπορεί πάλι να μην δειλιάσαμε εμείς. Να το ρωτήσαμε το «γιατί», να αναζητήσαμε την απάντηση που θα έσβηνε το πάθος μας, αλλά να μην μας δόθηκε. Να δείλιασε εκείνος που έπρεπε να μας απαντήσει. Και έτσι η ανάγκη έμεινε ανεκπλήρωτη.
Και στις δύο περιπτώσεις -είτε ανομολόγητα, είτε ανεκπλήρωτα- τα αναπάντητα «γιατί» έγιναν απωθημένα και μας πνίγουν…
Πολλές φορές στηρίξαμε ολόκληρα κομμάτια της ζωής μας πάνω τους. Πήραμε λάθος πορεία, γιατί δώσαμε μόνοι μας λάθος απάντηση. Δώσαμε εκείνη την απάντηση που θα θέλαμε να είναι η αληθινή. Πορευτήκαμε με το συναίσθημα και αφήσαμε τη λογική…
Μπορεί το «γιατί» αυτό να μας πήγε σε έναν δρόμο που πλημμύρισε καινούργια γιατί…
Και αυτά αναπάντητα…
Ένας φαύλος κύκλος στηριγμένος στην πιο απλή απορία.
Στη λέξη που ξέρει κάθε παιδί και επαναλαμβάνει με τρομερή, έως κουραστική, συχνότητα.
Γιατί το παιδί, αυτό που κάποτε όλοι ήμασταν, δεν θα σκεφτεί δεύτερη φορά να εκφράσει το «γιατί» του.
Και αν η απάντηση δεν είναι αληθινή, δεν είναι πειστική, εκείνο θα συνεχίσει, θα διεκδικήσει την αλήθεια.
Εμείς όμως βάλαμε πολλές σκέψεις ανάμεσα στο τώρα και στο παιδί που ήμασταν.
Μας χωρίζουν πολλά πρέπει, πολλοί κανόνες, από την απάντηση των «γιατί» μας.
Μας απομακρύνουν πολλές συνθήκες από την απλή απάντησή του, η οποία τελικά θα οδηγούσε σε μια πολύ πιο απλή διαδρομή.
Και ενώ πάντα διατυμπανίζουμε ότι θα θέλαμε να είναι πιο απλά τα πράγματα, δεν τα αφήνουμε να γίνουν…
Κρύβουμε τα πάθη και τα λάθη της ζωής μας πίσω από μία απλή απορία, που ποτέ δεν λύθηκε.
Και ποτέ δεν ψάχνουμε την απάντηση στο βασικότερο όλων των «γιατί»:
Γιατί αφήνουμε τα «γιατί» μας αναπάντητα;
