Χρειάζεται τελικά μία μικρή πράξη…
Μικρή φαινομενικά, καθώς μέσα της κρύβεται δύναμη και αποφασιστικότητα…
Γιατί πρέπει να είσαι αποφασισμένος και προετοιμασμένος για τις συνέπειες.
Ακόμα και αν αυτή η πράξη είναι –απλά;- να μην παραχωρήσεις τη θέση σου στο λεωφορείο.
Αυτό έκανε η Ρόζα Παρκς και ένα ολόκληρο κίνημα ξεκίνησε.
Οι θέσεις στα λεωφορεία βάση… νόμου
Γιατί εκείνη ήταν μαύρη κι εκείνος που ήθελε τη θέση της λευκός…
Η Ρόζα Παρκς ήταν μια μοδίστρα, που ζούσε στο Μοντγκόμερυ της Αλαμπάμα και η ζωή της άλλαξε στις 1 Δεκεμβρίου του 1955.
Εκείνη την μέρα, η Ρόζα είχε πάρει, όπως κάθε μέρα, το λεωφορείο και είχε βρει μια θέση να καθίσει.
Μόνο, που η τότε πολιτική φυλετικού διαχωρισμού στις ΗΠΑ, επέβαλλε στους έγχρωμους πολίτες να κάθονται στο πίσω μέρος του λεωφορείου και να παραχωρούν τη θέση τους στους λευκούς.
Ή Ρόζα όμως αρνήθηκε να δώσει τη θέση της σε έναν λευκό…
Η αναφορά της αστυνομίας
Η πράξη αυτή πολιτικής ανυπακοής γέννησε ένα κίνημα κατά του φυλετικού διαχωρισμού στην πόλη, που άμεσα εκφράστηκε με μποϊκοτάζ των λεωφορείων από τους έγχρωμους επί 381 ημέρες και βοήθησε έναν από τους διοργανωτές του κινήματος αυτού, τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ να ξεκινήσει μια διαδρομή που θα οδηγούσε στην ανάδειξή του σε κεντρική πολιτική φιγούρα στην Αμερική.
Η Ρόζα Παρκς, έμεινε στην ιστορία ως η «Μητέρα του σύγχρονου κινήματος πολιτικών δικαιωμάτων».
Το 1996 της απονεμήθηκε το προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας, ενώ το 1999 τιμήθηκε με το Χρυσό Μετάλλιο του Κογκρέσου για τον αγώνα της κατά του ρατσιμού.
Έφυγε από τη ζωή το 2005, σε ηλικία 92 ετών και είναι η πρώτη γυναίκα της οποίας η σορός εκτέθηκε σε λαϊκό προσκύνημα στη Ροτόντα του Καπιτωλίου.
Τελικά, πόση σημασία μπορεί να έχει μια «μικρή» πράξη…
Με τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ
