Ο Μαγγελάνος συνάντησε την Αφροδίτη. Και, τον Οκτώβριο του 1994, αυτή η συνάντηση αποδείχθηκε μοιραία… Για εκείνον…
Φυσικά, δεν αναφέρομαι σε πρόσωπα. Γιατί, ο Μαγγελάνος ήταν το διαστημικό σκάφος που στάλθηκε σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη Αφροδίτη.
Η αποστολή ονομάστηκε προς τιμή του Φερδινάνδου Μαγγελάνου, Πορτογάλου εξερευνητή του δέκατου έκτου αιώνα και επρόκειτο για το πρώτο μη επανδρωμένο τηλεκατευθυνόμενο διαστημικό σκάφος που εκτοξεύθηκε από το Διαστημικό Λεωφορείο «Ατλαντίς», με προορισμό το βαθύ διάστημα. Τα άλλα δύο ήτανε το «Οδυσσέας» με προορισμό τον Ήλιο και το «Γαλιλαίος» με προορισμό τον Δία.
Το Μαγγελάνος δημιούργησε την πρώτη (και μέχρι σήμερα ποιοτικά αξεπέραστη) χαρτογράφηση υψηλής ανάλυσης των χαρακτηριστικών γνωρισμάτων της επιφάνειας του πλανήτη Αφροδίτη. Γεγονός πολύ σημαντικό αν αναλογιστεί κανείς πως ο πλανήτης καλύπτεται από πυκνά νέφη, και κανένα χαρακτηριστικό του δεν είναι ορατό από τη γη ή από το διάστημα. Η δυσκολία αυτή ξεπεράστηκε με τη χρήση της τεχνικής της απεικόνισης ραντάρ, καθώς το ραντάρ μπορεί να διαπεράσει την ατμόσφαιρα της Αφροδίτης και να «δει» μέσα από αυτή.
Κατά τη διάρκεια του μέρους της τροχιάς του που τον έφερνε κοντύτερα στην Αφροδίτη, τα ραντάρ του Μαγγελάνου φωτογράφιζαν μια δρεπανόμορφη λουρίδα της επιφάνειας του πλανήτη πλάτους περίπου 17 έως 28 χλμ (10 έως 17 μίλια). Στο τέλος κάθε τροχιάς, το διαστημικό σκάφος μετέδιδε πίσω στη γη μια λουρίδα του χάρτη της επιφάνειας του πλανήτη. Η Αφροδίτη, όπως και οι άλλοι πλανήτες, περιστρέφεται γύρω από τον άξονά της, και έτσι, καθώς ο πλανήτης περιστράφηκε κάτω από το διαστημικό σκάφος, το Μαγγελάνος συνέλεξε αλλεπάλληλες λουρίδες, καλύπτοντας τελικά ολόκληρη τη σφαίρα μέσα σε 243 γήινες ημέρες – (όσο διαρκεί μια πλήρης περιστροφή της Αφροδίτης).
Ο σφαιρικός χάρτης της Αφροδίτης που προέκυψε από τις παρατηρήσεις του Μαγγελάνου παραμένει προς το παρόν ο πιο λεπτομερής.
Βλέποντας την Αφροδίτη…
Η επαφή του Μαγγελάνου με τον πλανήτη ξεκίνησε το Σεπτέμβριο του 1990, ενώ η πρώτη περιστροφή του ολοκληρώθηκε τον Μάιο του 1991. Με το τέλος της πρώτης περιστροφής, είχε ήδη στείλει στη γη λεπτομερείς εικόνες από 84 τοις εκατό της επιφάνειας της Αφροδίτης. Το διαστημικό σκάφος συμπλήρωσε έπειτα τη χαρτογράφηση κατά τη διάρκεια δυο ακόμα περιστροφών που διήρκεσαν από τον Μάιο του 1991 μέχρι τον Σεπτέμβριο του 1992, φτάνοντας στο 98 τοις εκατό τη λεπτομερή χαρτογράφηση της επιφάνειας του πλανήτη. Κατά τη διάρκεια της τέταρτης περιστροφής από τον Σεπτέμβριο του 1992 μέχρι Μάιο του 1993, το διαστημικό σκάφος συνέλεξε στοιχεία όσον αφορά τη βαρύτητα του πλανήτη.
Ακολούθησαν και άλλες περιστροφές, ώσπου τον Απρίλιο του 1994 ξεκίνησε τον έκτο και τελικό τροχιακό κύκλο, συνεχίζοντας την συλλογή στοιχείων βαρύτητας αλλά και πραγματοποιώντας επιστημονικά πειράματα με ραντάρ και ραδιοκύματα. Μέχρι το τέλος της αποστολής, το Μαγγελάνος είχε καταγράψει με υψηλή ευκρίνεια την βαρύτητα περίπου του 95 τοις εκατό της επιφάνειας του πλανήτη, ενώ το Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου είχε προσφέρει στους επιστήμονες στοιχεία για την πυκνότητα της ατμόσφαιρας της Αφροδίτης.
Με έναν τελικό ελιγμό, στις 11 Οκτωβρίου 1994, η τροχιά του Μαγγελάνου χαμήλωσε άλλη μια τελευταία φορά. Την επόμενη μέρα, στις 12 Οκτωβρίου, χάθηκε το σήμα του, ενώ την μεθεπόμενη μέρα τα μέρη του που δεν είχαν καεί στην ατμόσφαιρα συντρίφθηκαν στην επιφάνεια…
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, το διαστημόπλοιο πιθανότατα κάηκε στην ατμόσφαιρα της Θεάς του Έρωτα στις 13 ή στις 14 Οκτωβρίου…
Είχε όμως προλάβει να μας γνωρίσει την Αφροδίτη…
Και μέχρι σήμερα, οι πληροφορίες που συνέλεξε αποτελούν τον βασικό «χάρτη» μας για ένα «ταξίδι» στον πλανήτη με το όνομα της θεάς του Έρωτα…