Τα τρίκυκλα ή τρίτροχα οχήματα ήταν αρκετά δημοφιλή στις δεκαετίες του ’60 και του ’70 στην Ελλάδα.
Επαγγελματικά ή ιδιωτικής χρήσης κατασκευάστηκαν αρκετά από την ελληνική βιομηχανία που έκανε προσπάθειες να σταθεί με αξιοπρέπεια στον κλάδο της αυτοκινητοβιομηχανίας.
Τα τρίκυκλα απευθύνονταν κυρίως στα χαμηλά εισοδήματα, ήταν στην ουσία ένα όχημα προσιτό στην εργατική τάξη. Επίσης φορολογούνταν ως μοτοσυκλέτες.
Ας δούμε μερικά από τα τρίκυκλα μοντέλα που κυκλοφόρησαν στους ελληνικούς δρόμους.
ΜΕΒΕΑ
Αρχές δεκαετίας του ’60 ιδρύεται η ΜΕΒΕΑ (Μεσογειακαί Επιχειρήσεις Βιομηχανίας Εμπορίου και Αντιπροσωπειών).
Η εταιρεία ξεκίνησε την παραγωγή ενός τρίκυκλου φορτηγού μόλις 50 κ.ε. το οποίο έμελε να πουλά για περίπου 30 χρόνια, ενώ έγιναν και πολλές εξαγωγές.
ΜOTOR CAR
Με κινητήρες VW και FORD, ιδιαίτερα δημοφιλές στις δημόσιες μεταφορές. Είχε ικανότητα μεταφοράς 350 κιλών αλλά ήταν γνωστό για τις μεγάλες του αντοχές.
SAM
Τα SAM που κατασκεύασε ο βιοτέχνης Στέφανος Μπαλτάς, από το 1966 έως το 1974 «φορούσαν» κινητήρες εισαγωγής.
Το αμάξωμά τους έδειχνε ιδιαίτερη αντοχή και ήταν ανθεκτικό στη διάβρωση.
Attica 200
Ο Γιώργος Δημητριάδης της Βιοπλαστικ A.E. πήρε το 1963 τα δικαιώματα του γερμανικού Fuldamobil και κατασκεύασε το Attica 200. Το συγκεκριμένο έβγαινε και σε έκδοση κάμπριο και η παραγωγή του τερματίστηκε το 1972.
ΒΕΤ 500
Μόλις 15 οχήματα κατασκεύασε ο Πέτρος Κωνσταντίνου της Βιοτεχνίας Ελληνικών Τρικύκλων, το 1973, ο οποίος προηγουμένως κατασκεύαζε τρίκυκλα φορτηγά. Μια προσπάθεια που στηρίχθηκε σε μεγάλο βαθμό σε ελληνική τεχνογνωσία. Είχε κινητήρα FIAT 500 κ.ε.
ENFIELD-NEORION
Η Αγγλική Enfield Automotive εξαγοράστηκε το 1972 από τους αδελφούς Γουλανδρή, δίνοντάς της τον τίτλο «Enfield-Neorion» αφού η κατασκευή των οχημάτων μεταφέρθηκε στα Ναυπηγεία Νεωρίου στη Σύρο.
Το Ε 8000, ήταν ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο με αυτονομία γύρω στα 110-130 χλμ. και τελική ταχύτητα 65 χλμ./ώρα.
){kind=link}