Τελικά, η ανθρώπινη φύση δεν θα παύει ποτέ να μας εκπλήσσει.
Και δυστυχώς, πολλές φορές να μας ακινητοποιεί με τη σκληρότητα και τη φρίκη στις οποίες μπορεί να οδηγηθεί…
Μια τέτοια στιγμή καταγράφηκε στην –πολύ πρόσφατη- ιστορία της ανθρωπότητας, μόλις 15 χρόνια πριν, το 2001.
Εκείνη την μέρα, ένας άνθρωπος έφαγε έναν άλλο με δική του συγκατάθεση.
Ξέρω ότι αυτό που γράφω είναι σκληρό και φρικιαστικό.
Όμως, το πραγματικά ασύλληπτο είναι ότι δεν πρόκειται για κάποιο σενάριο ταινίας. Συνέβη…
Ο Franky έψαχνε έναν άντρα για «πραγματική σφαγή και κατανάλωση»…
Κι αυτός ήταν ο Cator99…
Franky ήταν το διαδικτυακό ψευδώνυμο του Άρμιν Μέιβες. Του ανθρώπου που είναι πλέον γνωστός ως ο «Κανίβαλος του Ρότενμπεργκ»…
Ο Άρμιν Μέιβες γεννήθηκε την 1η Δεκεμβρίου του 1961, στην μικρή γερμανική πόλη Ρότενμπεργκ. Όπως γίνεται πάντα μετά από την αποκάλυψη ειδεχθών εγκλημάτων, το βλέμμα στρέφεται στο παρελθόν του δράστη και εκεί -στις περισσότερες περιπτώσεις- βρίσκονται τα αίτια.
Ο Άρμιν δεν αποτελεί εξαίρεση του κανόνα.
Η παιδική του ηλικία δεν ήταν εύκολη, καθώς μετά τη φυγή του πατέρα του και των δύο μεγαλύτερων αδελφών του, αναγκάστηκε να ζήσει μόνος του με την καταπιεστική μητέρα του.
Μία γυναίκα που εξουσίαζε τον μικρό γιο της, τον καταδυνάστευε και φυσικά φρόντιζε ώστε να παίρνει κάθε απόφαση για τη ζωή του.
Αποτέλεσμα ήταν να γίνει ντροπαλός και αντικοινωνικός. Ένα φοβισμένο παιδί, χωρίς καμία εμπιστοσύνη στο εαυτό του και με ελάχιστους φίλους.
Στα πρώτα εκείνα χρόνια της απομόνωσή του στο σπίτι άρχισε να έχει και τις πρώτες φαντασιώσεις κανιβαλισμού. Θεωρούσε ότι ο κανιβαλισμός είναι ο μόνος τρόπος να κρατήσεις κάποιον κοντά σου…
Το 1999, όταν εκείνος ήταν 38 χρόνων, η μητέρα του πεθαίνει.
Τώρα θα μπορούσε πια να λυτρωθεί…
Όμως το κακό έχει ήδη γίνει και, όπως αποδείχθηκε -με τον πιο τραγικό τρόπο- δεν υπήρχε επιστροφή…
Μετά το θάνατο της μητέρας του, ο Άρμιν αφιέρωνε όλο το χρόνο του στο Ίντερνετ, όπου αναζητούσε «συντροφιά» στις φαντασιώσεις του…
Βρήκε αυτό που έψαχνε στο φόρουμ «Cannibal Cafe», όπου μπορούσε να μιλήσει ανοιχτά πλέον για την επιθυμία του να φάει άνθρωπο…
Ο Άρμιν ήταν πια βέβαιος για το τι ήθελε και ανέβασε την αγγελία του, με το ψευδώνυμο Franky: «Ψάχνω για έναν άντρα φυσιολογικού μεγέθους, ηλικίας 18 έως 25 χρονών, για πραγματική σφαγή και κατανάλωση. Παρακαλώ, στείλτε μου την αίτηση με φωτογραφία». Και, όσο και αν φαίνεται παράλογο, πολλοί ήταν εκείνοι που απάντησαν, ενώ κάποιοι συναντήθηκαν και μαζί του.
Τελικά, κανείς τους δεν ήταν αποφασισμένος και εκείνος τους άφηνε να φύγουν.
Δεν επιτέθηκε σε κανέναν και δεν έκανε τίποτα χωρίς τη θέληση του άλλου.
Και, λογικά, εκεί θα έπρεπε να τελείωνε η ιστορία, γιατί…Ειλικρινά, ποιος θα απαντούσε θετικά σε μια τέτοια αγγεία και θα το εννοούσε;
Κι όμως υπήρξε αυτός ο άνθρωπος.
Ήταν ο Cator99, κατά κόσμον Μπερντ Μπράντες, ένας 36χρονος, επίσης μηχανικός υπολογιστών, απ’ το Βερολίνο…
Η απάντησή του στην αγγελία του Άρμιν ήταν η αρχή: «Είμαι 36 χρονών, 1,75 cm και ζυγίζω 72 κιλά. Ελπίζω να σοβαρολογείς, γιατί το θέλω πραγματικά»…
Ο Μπράντες ήταν ομοφυλόφιλος, συζούσε με το σύντροφό του και δεν είχε ιδιαίτερη κοινωνική ζωή. Του άρεσε να δοκιμάζει extreme sport και να ζει ακραίες καταστάσεις… Οι δύο άντρες άρχισαν να συνομιλούν διαδικτυακά και όταν ο Μπερντ έδειξε ότι πραγματικά εννοούσε αυτό που έλεγε, κανόνισαν να συναντηθούν.
Το ραντεβού της φρίκης είχε οριστεί για τις 9 Μαρτίου του 2001 και το τραγικό σκηνικό στήθηκε στο σπίτι του Μέιβες, στο Ρότενμπεργκ…
Το τι ακριβώς έγινε, με λεπτομέρειες, δεν νομίζω ότι υπάρχει λόγος να το περιγράψει κανείς, γιατί πραγματικά είναι τόσο φρικιαστικό, που ξεπερνάει ακόμα και ταινίες τρόμου…
Το μόνο που μπορούμε να πούμε είναι ότι όλη η διαδικασία κράτησε ώρες και τελικά οι πόνοι του Μπερντ τον οδήγησαν στο να παρακαλέσει τον Μέιβες να τον σκοτώσει.
Ο Μέιβες έκανε αυτό που τόσα χρόνια ονειρεύονταν: Τον σκότωσε και τον έφαγε.
Ή για την ακρίβεια, τον έτρωγε επί έναν ολόκληρο χρόνο.
«Η πρώτη μπουκιά ήταν πολύ περίεργη. Δεν μπορώ να περιγράψω το συναίσθημα. Ήταν κάτι που περίμενα για 40 χρόνια και τώρα ένιωθα ότι είχα αυτή τη τέλεια σύνδεση μέσω της σάρκας του. Το κρέας είχε γεύση σαν χοιρινό, αλλά πιο έντονη».
Θα θελα και πάλι να σας ζητήσω συγγνώμη για τη σκληρή περιγραφή, αλλά δυστυχώς η πραγματικότητα τη ξεπερνάει.
Και δεν υπάρχουν όμορφες λέξεις για να περιγράψουν το γεγονός ότι τον κρατούσε κατεψυγμένο στο ψυγείο και τον έτρωγε επί έναν ολόκληρο χρόνο.
Τότε τον εντόπισε η αστυνομία…
Ο εντοπισμός του έγινε όταν τον κατέδωσε ένας από τους χρήστες του φόρουμ.
Γιατί, μετά το γεγονός αυτό, ο Μέιβες όχι μόνο συνέχισε να μπαίνει στο φόρουμ, αλλά έψαχνε και για άλλους εθελοντές, στέλνοντας μάλιστα φωτογραφίες απ’ το δωμάτιο της σφαγής…
Η Αστυνομία βρήκε στο σπίτι του το βίντεο με τον ακρωτηριασμό και τον θάνατο του Μπράντες, αλλά και το κρέας του στο ψυγείο…
Ο Μέιβες συνελήφθη και –αρχικά- καταδικάστηκε μόνο σε οκτώ χρόνια φυλάκισης, καθώς διέπραξε ανθρωποκτονία με τη συγκατάθεση του θύματος.
Νόμος που να απαγόρευε τον κανιβαλισμό δεν υπήρχε στη Γερμανία.
Τελικά, η υπόθεση εξετάστηκε ξανά και οι κατήγοροι υποστήριζαν πως ο Μπράντες δεν αντιλαμβανόταν τι συνέβαινε επειδή είχε καταναλώσει μεγάλη ποσότητα αλκοόλ και παυσίπονων χαπιών. Αποτέλεσμα ήταν να καταδικαστεί σε ισόβια…
Ο Μέιβες ζει στη φυλακή και είναι πλέον χορτοφάγος…