Από τις Τεταρτίδες στους… Ατρείδες!

Διάβαζα τις προάλλες, πως κάθε χρόνο τούτες τις ημέρες βρέχει διάττοντες αστέρες, τις Τεταρτίδες! Το φαινόμενο κορυφώνεται απόψε και αύριο. Δυστυχώς είναι ορατό στα βόρεια γεωγραφικά πλάτη. Φανταζόμουν επί αρκετή ώρα τα αστραπιαία πυρακτωμένα μετέωρα, κατά την είσοδό τους στη γήινη ατμόσφαιρα. Μακρινοί ταξιδιώτες με πηγή προέλευσης τον αστερισμό του Βοώτη. Πόσο μαγικά έμοιαζαν όλα αυτά…

Και πόσο λίγο κράτησε τ’ όραμα… Πέρυσι τέτοια εποχή είχαμε άλλα «πεφταστέρια»! Εκεί μετέβη η σκέψη μου, στα λόγια που έπεφταν από τον ουρανό σαν φωτοβολίδες σε ντέρμπυ «αιωνίων». «Καταραμένες από τους θεούς γενεές», συλλογίσθηκα, κι εκείνη τη στιγμή έγινε η σύνδεση! Αυτές οι αστείες -μα και παραγωγικές- υποσυνείδητες λειτουργίες του μυαλού: Τεταρτίδες… Ατρείδες!

Λογικό άλμα! Η καταραμένη οικογένεια, η οποία δεν άντεξε για πολλές γενεές. Σε αντίθεση με τα τεκταινόμενα στην πολύπαθη κοινωνία μας, η εν λόγω ιστορία έχει την πλάκα της, ένεκα που τα γενεαλογικά δέντρα της μυθολογίας εμπλέκουν ό,τι μπορεί κανείς να φαντασθεί…

Ο ποταμός Ασωπός και η Μετώπη, λοιπόν, κόρη του ποταμού Λάδωνα και της Γαίας, απέκτησαν δύο υιούς και δώδεκα κόρες, μεταξύ αυτών και την Άρπινα. Η Άρπινα και ο θεός Άρης έκαναν τον Οινόμαο, από τον οποίο προήλθε η Ιπποδάμεια. Η Ιπποδάμεια και ο Πέλοπας, υιός του Τάνταλου και της Ωκεανίδας Διώνης και εγγονός του Δία, απέκτησαν τον Ατρέα, τον Θυέστη, τη Νικίππη και τον Πιτθέα, ενώ εξώγαμος υιός του Πέλοπα ήταν και ο Χρύσιππος. Έτσι δημιουργήθηκε η δυναστεία των Ατρειδών (12ος – 9ος αιώνας π.Χ.). Μπορούμε να βρούμε και την ονομασία Πελοπίδες ή Τανταλίδες, λόγω της καταγωγής του Ατρέα. Ο Ατρέας, υιός του Πέλοπα και της Ιπποδάμειας, νυμφεύτηκε την Αερόπη, αδελφή της Κλυμένης, κόρη του Κατρέα και της Φρονίας.

Δηλαδή, κάτι σαν τις εκλογές τις Νέας Δημοκρατίας, με τάσεις βγαλμένες από έναν άλλον κόσμο: Τζάκια, γαλαζοαίματοι, καρποί «ερώτων», κομήτες, δορυφόροι, κομματικά βαθύτεροι, ρηχότεροι, νέοι, παλιοί, καραμανλάκια, δρακουμελάκια και πρώην καρατζαφεράκια!

Από την άλλη, μου θυμίζει και το μπάχαλο της καλοκαιρινής διάσπασης, μεταξύ ολυμπίων θεών, περισσότερο κομμουνιστών, λιγότερο κομμουνιστών, σατύρων και νυμφών, νομισματοκόπων και λοιπών αριστερών συντρόφων!

Τεταρτίδες και τεταρταίος πυρετός θα με πιάσει! Με περιοδικότητα και αυτός, σαν το φαινόμενο ή ας πούμε σαν τις παλιές εκλογές. Διότι πάει και αυτό το δεδομένο: Δύο με τρεις ανά έτος θα κάνουμε! Από τις εντυπωσιακές λάμψεις, στο δημοψήφισμα ή μήπως είναι άλλο το διά ταύτα; Καθότι αυτό δεν ήταν διάττων αστέρας που διαλύθηκε στην ατμόσφαιρα, αλλά κομήτης στο κεφάλι μας!

Τέλος πάντων… Όλα φέτος θα παιχθούν: Είτε θα ομιλούμε για Ατρείδες, είτε θα μπορούμε τον επόμενο Γενάρη να φανταζόμαστε απερίσπαστα Τεταρτίδες!