Η ναζιστική Γερμανία είχε στηρίξει εν πολλοίς την ισχύ της στην στρατιωτική βιομηχανική παραγωγή. Αμέτρητες χιλιάδες μετάλλου έγιναν όπλα και εξοπλισμός. Το γερμανικό κράνος ήταν ένα μεταξύ άλλων χαρακτηριστικό γνώρισμα της Βέρμαχτ, τόσο που σε πολλές μονάδες είχε γίνει το έμβλημά τους. Μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και με την ανάπτυξη των νεοναζιστικών οργανώσεων, πολλές ήταν εκείνες που υιοθέτησαν το κράνος της Βέρμαχτ ως σύμβολο.
Στην πραγματικότητα όμως η μοίρα του κράνους της Βέρμαχτ έμελλε να είναι πολύ πιο εξευτελιστική, αφού κατέληξε ακόμη και σουρωτήρι για μακαρόνια!
Οι τεράστιες ποσότητες που είχαν συγκεντρωθεί μετά τη λήξη του πολέμου δεν μπορούσαν να πάνε χαμένες και το μέταλλο έπρεπε να χρησιμοποιηθεί. Η ανακύκλωση δεν ήταν σε προχωρημένο στάδιο έτσι τα κράνη δεν έλιωσαν για να γίνουν κάτι άλλο αλλά μετατράπηκαν σε είδη οικιακής χρήσης.