Είναι κάποιες στιγμές, κατά τις οποίες συνειδητοποιείς πως έχεις αδειάσει τόσο, που το μυαλό σου δυσκολεύεται να συλλάβει τη σημασία μιας ειλικρινούς προσέγγισης. Έχει εξουθενωθεί από το πλήθος των ακραίων εικόνων, την εξωφρενική ροή των γεγονότων, τις απογοητευτικές ειδήσεις και τις αμέτρητες πληροφορίες, τις οποίες φιλτράρει καθημερινώς.
Έτσι είναι. Τρέχεις και γίνεσαι τραχύς, διευθετείς και η σύνδεσή σου με το συναίσθημα ξεθωριάζει. Χάνεται εντός του ρεαλισμού, μα και των γωνιών ενός κόσμου, που πλέον φαντάζει καμωμένος με τους αυστηρούς νόμους ενός μονότονου κυβισμού. Ορθός και κανονικός, απολύτως λογικός και τόσο, μα τόσο άχρωμος.
Τόσο, που θέλεις να κοιμηθείς, ώστε να ζήσεις μέσα από τα όνειρά σου. Οράματα να παίρνουν σάρκα και οστά και ξέγνοιαστα μεσημέρια κάτω από τον ήλιο. Και απέναντί σου ένα χαμόγελο, δικό σου δημιούργημα, επειδή είχες και ήθελες να δώσεις.
Η απάθεια εξαπλώνεται εντός σου, ημέρα με την ημέρα, εικόνα με την εικόνα. Σαν να είσαι θύμα ενός ατελεύτητου πειράματος. Στο κουρδιστό πορτοκάλι της πραγματικότητος. Αιωρείσαι μέσα σε μια διάφανη σφαίρα, γυμνός, αγνός, κι εν πολλοίς δυστυχής.
Και κάπως έτσι, χάνεις την ικανότητα να διακρίνεις τη λεπτότητα, η οποία κρύβεται πίσω από λόγια που σε ξεκουράζουν. Αξιολογείς λανθασμένα την απλότητά τους, διότι πια όλα πρέπει να είναι σύνθετα. Κατ’ αυτόν τον τρόπο σκέφτεσαι εδώ και καιρό. Κατ’ αυτόν τον τρόπο λειτουργείς.
Σαν να ηχεί μια γλυκιά μελωδία, κι εσύ να κλείνεις τ’ αφτιά σου, προκειμένου να μη χάσεις την εγρήγορσή σου. Όχι επειδή επίκειται κάτι σημαντικό, αλλά επειδή αυτές τις χαρακιές είχε το καινούριο καλούπι σου.
Σε κάνει νωθρό, πολλές φορές άδικο και απόμακρο. Αλλοιώνει τα στοιχεία του χαρακτήρα σου. Ώρες-ώρες είναι σαν να βγαίνει ο παλιός εαυτός σου, μέσα από το σώμα σου και να σε παρατηρεί, μ’ επικριτικό βλέμμα, κι επιθετική διάθεση. Είναι το υποσυνείδητό σου και οι όποιες αντιστάσεις σου έχουν απομείνει. Σε καλούν να πάψεις να είσαι στρυφνός.
Υπάρχουν και κάποιες απλές επαφές, που σε κάνουν να χαμογελάς. Κι έτσι μπορείς να κάνεις κι εσύ κάποιον να χαμογελάσει. Εάν το καλοσκεφτείς, τόσο εύκολο είναι. Σαν να διαγράφεις με τέσσερις προτάσεις, όλα τα παραπάνω…
Στη Μ.Τ.
