Το γηραιότερο δέντρο του Παρισιού

Γράφει η Νατάσα Γκότση μεταπτυχιακή φοιτήτρια του προγράμματος Διαπολιτισμική Επικοινωνία και Μετάφραση του Grande Ecole ISIT

Ο ναός της Παναγίας των Παρισίων βρίσκεται εδώ και αιώνες υπό το άγρυπνο βλέμμα ενός φυσικού γίγαντα 15 μέτρων, πριν ακόμη γίνει γνωστός στο ευρύ κοινό από το ομώνυμο βιβλίο του Βίκτορος Ουγκώ. Λίγοι όμως γνωρίζουν τον γηραιότερο κάτοικο του Παρισιού, ο οποίος παρακολουθεί διακριτικά την ιστορία της πόλης για περισσότερα από 400 χρόνια.

Πρόκειται για μια Ροβίνια, γνωστή και ως Ψευδοακακία. Το όνομα της το πήρε από τον βοτανολόγο και γεωπόνο του Βασιλιά Ερρίκου Γ΄,  Ζαν Ρομπέν (Jean Robin), ο οποίος φύτεψε το εν λόγω δέντρο το 1601 με σπόρους που έφερε από την Αμερική. Η διάμετρος του κορμού πλησιάζει τα 4 μέτρα και σε συνδυασμό με το ύψος της Ροβίνιας αποτελεί ένα βάρος μάλλον δυσβάσταχτο για κάποιον τόσο ηλικιωμένο. Για τον λόγο αυτό έχουν προστεθεί τσιμεντένια στηρίγματα τα οποία καμουφλάρονται συνήθως από το φιδίσιο τύλιγμα ενός κισσού. Είναι αξιοθαύμαστο το πως ο «παππούς» αυτός έχει επιβιώσει μέσα από τόσες πυρκαγιές, πολέμους, αναπλάσεις, ίσως και κόντρα στους νόμους της φύσης.

Από την άλλη μεριά, πίσω ακριβώς από τον γηραιό Παριζιάνο, βρίσκεται η ελληνική καθολική εκκλησία Σεν Ζιλιεν λε Πόβρ (Saint-Julien-le-Pauvre), η οποία θεωρείται επίσης μια από τις αρχαιότερες του Παρισιού, καθώς οι εργασίες για την ανέγερση του κτιρίου ξεκίνησαν γύρω στο 1170.

Πού βρίσκονται όλα αυτά; Στην καρδιά του Καρτιέ Λατέν, στο μικρό πάρκο που φέρει το όνομα του πολιτικού και δημοσιογράφου Ρενέ Βιβιάνι (René Viviani). Το πάρκο είναι τόσο κομψοπρεπώς ενταγμένο στο αστικό περιβάλλον  που περνάει σχεδόν απαρατήρητο. Καθότι δέντρο φυλλοβόλο, τους ψυχρούς μήνες, η Ψευδοακακία προσφέρει μια μοναδική οπτική της Παναγίας των Παρισίων, μέσα από τα κλαδιά της. Τους καλοκαιρινούς μήνες όμως, είναι δύσκολο να αποφασίσει κανείς ποιος φιλοξενεί ποιον : το πάρκο την Ροβίνια ή ο ίσκιος του δέντρου το πάρκο;

Παρόλο που στην Ελλάδα συναντάμε αρκετά συχνά δέντρα του είδους αυτού (robinia pseudoacacia), η ψευδοακακία ήρθε στη χώρα μας μόλις στα μέσα του 19^ου αιώνα χάρη στον βασιλιά Όθωνα, όταν ο Παριζιάνος πρόγονός τους ήταν ήδη 250 χρονών!