Ξεφυλλίζοντας και όχι… σύροντας

Είναι γνωστό πως μια εικόνα είναι ίση με χίλιες λέξεις. Δεν θα διαφωνήσουμε σε αυτό.

Μόνο που, πολλές φορές, λίγες λέξεις είναι ίσες με χιλιάδες ταξίδια…

Και αυτό, μόνο μέσα από ένα βιβλίο μπορούμε να το πετύχουμε.

Τα τελευταία χρόνια τα μάτια μας πολιορκούνται από οθόνες. Οθόνες που τις αγγίζουμε και ανοίγουν εικόνες μπροστά μας. Σύροντας το δάχτυλο να ανοίξει η οθόνη, πιο πολύ κουνάμε πια τα χέρια μας, παρά δουλεύει η φαντασία μας.

Η έτοιμη εικόνα είναι σίγουρα πιο… εύκολη υπόθεση. Έτοιμη να σε κερδίσει. Αυτό το… έτοιμη, αποτελεί και την μεγάλη της αδυναμία…

Γιατί, οι εικόνες που μπορούν να γεννηθούν από ένα βιβλίο, δημιουργούνται σιγά σιγά. Κάθε λέξη, κάθε σελίδα που γυρνάς, βάζει ένα νέο στοιχείο στην εικόνα που εσύ δημιουργείς. Τη δική σου εικόνα, που εκατομμύρια να είναι οι αναγνώστες του ίδιου βιβλίου, δεν θα βρεις ποτέ μία απόλυτα ίδια.

Είναι εκείνη που εσύ αποφάσισες να φτιάξεις μέσα από τις λέξεις. Είναι το ταξίδι που εσύ αποφάσισες να πας.

Ο συγγραφέας σου δίνει τον καμβά και εσύ καλείσαι να τον μετατρέψεις σε πίνακα…

Όσο δελεαστική και αν είναι η περιήγηση μέσα στις οθόνες της πραγματικότητας, οι οθόνες του μυαλού και της φαντασίας μας θα είναι πάντα καλύτερες.

Γι αυτό, το βιβλίο θα είναι πάντα η πιο όμορφη συντροφιά μας.

Το πιο όμορφο δώρο.

Όταν αγοράζεις για κάποιον ένα βιβλίο, είναι σαν να του προσφέρεις την ευκαιρία να βρει ένα νέο δρόμο. Να ανακαλύψει ένα νέο, δικό του κόσμο.

Κυρίως όταν ο αποδέκτης του δώρου σου είναι ένα παιδί. Τα παιδιά, στα οποία η φαντασία δεν έχει ακόμα «στραγγαλιστεί» από την καθημερινότητα, μπορούν, ξεφυλλίζοντας ένα βιβλίο, να σε εκπλήξουν μέσα από τα ταξίδια τους.

Σίγουρα, τα σημερινά παιδιά θα ζητήσουν -στη πλειοψηφία τους- να τους φέρει ο Άγιος Βασίλης ένα tablet ή ένα οποιοδήποτε άλλο… επίτευγμα της τεχνολογίας. Λογικό είναι…

Αφήστε λοιπόν τον Άγιο Βασίλη να κάνει αυτή τη «δουλειά» και εσείς ας είστε οι φορείς του κλειδιού που θα ανοίξει μία άλλη πόρτα στη φαντασία των παιδιών σας…

Ένα βιβλίο μπορεί να αποδείξει ότι γίνονται ακόμα θαύματα.

Αρκεί, καμιά φορά, να κλείσουμε απλά τις οθόνες…