Η ιστορία θυμίζει κάπως το έργο της Αγκάθα Κρίστι «10 μικροί νέγροι».
Ένα απομονωμένο νησί και άνθρωποι που εξαφανίζονται ο ένας μετά τον άλλο.
Μέχρι που μένει ένας…
Η διαφορά είναι ότι αυτή η ιστορία δεν γεννήθηκε στο μυαλό ενός συγγραφέα.
Είναι αληθινή και ουσιαστικά το μυστήριό της δεν λύθηκε ποτέ.
Γιατί ο μοναδικός επιζών εξαφανίστηκε…
Το νησί George που βρίσκεται στα ανοικτά του Labrador ήταν ένας παραδεισένιος τόπος.
Μέχρι το 1876, όταν η μοίρα των ανθρώπων που χάθηκαν σε αυτό, το κατέταξε ανάμεσα στα πιο ανατριχιαστικά μέρη του πλανήτη…
Γιατί τότε συνέβη το ναυάγιο του πλοίου Walrus με τον κυβερνήτη να ζητά από τους ναύτες να πάνε στις σωστικές λέμβους προκειμένου να τα καταφέρουν.
Μόνο ένας άντρας κατάφερε να σωθεί και να φτάσει στην ακτή.
Ή αυτή ήταν η ιστορία που είπε στους ψαράδες που τον βρήκαν και τον βοήθησαν.
Αργότερα, κάποιοι άλλοι ψαράδες επισκέφτηκαν το νησί George και βρήκαν στην ακτή πτώματα ανθρώπων, τα οποία ήταν ακρωτηριασμένα.
Για την ακρίβεια τους έλειπε το κεφάλι, ενώ ένα άλλο πτώμα είχε τραύματα από τσεκούρι στο κεφάλι.
Ο εργοδότης των ψαράδων επισκέφτηκε το νησί προκειμένου να θάψει τα πτώματα και ανακάλυψε μερικά σάπια χαρτιά και τη φωτογραφία μιας άγνωστης γυναίκας.
Από ότι φαίνεται τα ακρωτηριασμένα πτώματα που βρήκαν οι ψαράδες ήταν άνδρες από το πλήρωμα του Walrus.
Έλειπε μόνο ένα πρόσωπο. Ο άνθρωπος που είχε καταφέρει να φτάσει στο νησί και είπε εκείνη την ιστορία…
Ή ίσως και ο δολοφόνος των υπολοίπων.
Κανείς ποτέ δεν θα μάθει…
Γιατί εκείνος ο άνθρωπος ποτέ δεν βρέθηκε…
