Η λίμνη Otjikoto Lake ανακαλύφθηκε τυχαία το 1850 από έναν Άγγλο, τον Sir Francis Galton, κι έναν Σουηδό, τον Charles Anderson, οι οποίοι βρίσκονταν στη Νότιο Αφρική για εξερευνήσεις. Ήταν, μάλιστα, οι πρώτοι που βούτηξαν στα βαθιά νερά της, αψηφώντας τον κίνδυνο…
Η λίμνη βρίσκεται κοντά στην πόλη Tsumed της Ναμίμπια και οφείλει την ονομασία της στη λέξη “οtjiherero” που στη διάλεκτο των ντόπιων σημαίνει “βαθιά τρύπα”. Αποτελεί μέρος ενός υπόγειου ποταμού και ήλθε στην επιφάνεια όταν κατέρρευσε ένα τμήμα του σπηλαίου που κάλυπτε την επιφάνειά της.
Η διάμετρός της αγγίζει τα 102 μέτρα, ενώ το βάθος της σε κάποια σημεία φτάνει τα 142 μέτρα, γεγονός που της προσέδωσε το παρατσούκλι “Gaisis”, δηλαδή “πολύ άσχημη”, εξαιτίας του φόβου που προκαλούσαν σε όλους τα βαθιά νερά της.
Βέβαια, μόνον άσχημη δεν μπορεί να τη χαρακτηρίσει κανείς (άλλωστε οι εικόνες μιλάνε από μόνες τους), ενώ θεωρείται ως μία από τις ωραιότερες φυσικές πισίνες στον κόσμο. Τα καταπράσινα νερά της, αλλά και η πλούσια βλάστηση που υπάρχει ολόγυρά της, δεν αφήνουν καμία αμφιβολία επ’ αυτού!
Επιπλέον, πολλά σπάνια είδη ζουν στα νερά της, ενώ αποτελεί τη “χαρά” των δυτών ανά τον κόσμο. Ένας μύθος, μάλιστα, που υπάρχει γύρω από το όνομά της, δημιουργεί και διάθεση για περαιτέρω… περιπέτειες.
Συγκεκριμένα, κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, στις τελικές εχθροπραξίες που έλαβαν χώρα στην περιοχή, λέγεται πως οι Γερμανοί έριξαν στη λίμνη πάνω από 6 εκατομμύρια χρυσά μάρκα, τα οποία δεν βρέθηκαν ποτέ.
Η εκπληκτική φυσική πισίνα Otjikoto, αλλά και το σπάνιας ομορφιάς περιβάλλον της, συνιστούν μια εκπληκτική… βουτιά στα βαθιά “σκοτεινά” νερά του μύθου!