Άγριες συμπλοκές μεταξύ νεοναζιστικών στοιχείων και αστυνομικών δυνάμεων σημειώθηκαν σήμερα στις Βρυξέλλες. Πάνω από χίλια άτομα, ντυμένα στα μαύρα, επιτέθηκαν σε πολίτες που διαδήλωναν υπέρ των δικαιωμάτων των προσφύγων, με αποτέλεσμα να επέμβει η αστυνομία. Τα εν λόγω άτομα, δεν κρύβουν τις ιδεολογικές καταβολές τους, χρησιμοποιώντας (όπως έπραξαν και σήμερα) τον ναζιστικό χαιρετισμό, ενώ αυτοαποκαλούνται «Το Έθνος»…
Η τρομοκρατική επίθεση στο Βέλγιο οξύνει ακόμα πιο πολύ το πρόβλημα της εξάπλωσης του φόβου στη Γηραιά ήπειρο, γεγονός το οποίο δεν αφήνουν ανεκμετάλλευτο οι στρατιές του μίσους. Τους βολεύει η εσωστρέφεια, τα κλειστά σύνορα και η αίσθηση του κινδύνου, αφού με αυτόν τον τρόπο μεγαλώνει ο εθνικισμός και παράλληλα ο αριθμός των εθελοντών του, για το μέτωπο της κατάλυσης της δημοκρατίας και των δικαιωμάτων που αναφύονται από αυτήν.
Δράττουν την ευκαιρία, προβάλλοντας τον ρατσισμό ως λύση. Τη βία σαν εργαλείο στο κτίσιμο της νέας τάξης πραγμάτων. Επικαλούνται τη «σωτηρία του έθνους», καθώς φαίνεται και στις ονομασίες των οργανωμένων ταγμάτων τους. Στην πραγματικότητα, αποσκοπούν στην ανάληψη της εξουσίας και στην αύξηση των κερδών του Κεφαλαίου. Δομούν ένα ιδεολογικό κέλυφος, ενός κενού οράματος για την Ευρώπη του αύριο. Κουβαλούν ένα κούφιο κουφάρι από τις πλέον αλγεινές ημέρες του εικοστού αιώνα. Από τις πιο μαύρες σελίδες στην ιστορία του ανθρώπινου γένους.
Στελεχώνουν τη σπονδυλική στήλη του φιδιού, που πλέον διακρίνει το ρήγμα στο κέλυφος του αβγού και φαντασιώνεται τη νίκη του στην τελική μάχη. Τη διάλυση των αξιών της Ευρώπης, τον θάνατο των ιδεωδών της, την αποξένωση των λαών της, κι εν τέλει την απόλυτη κυριαρχία του, μέσω του «διαίρει και βασίλευε». Οι βομβιστές αυτοκτονίας του χαλιφάτου, δημιουργήματα του δυτικού ιμπεριαλισμού, αποτελούν το όπλο, αλλά και το κύριο επιχείρημά του στη σκοτεινή προπαγάνδα του. Το βασικό συστατικό του δηλητηρίου, με το οποίο επιδιώκει ν’ «αρρωστήσει» όσο το δυνατόν περισσότερες συνειδήσεις.
Ο δικός μας νους, πρέπει να βρίσκεται σ’ επαγρύπνηση. Η προσπάθειά μας για περισσότερη δημοκρατία, ισότητα κι ελευθερία, έχει ως ορμητήριο τις νωπές μνήμες από αυταρχικά καθεστώτα, άγρια καταστολή και καταπάτηση κάθε δικαιώματος. Ας μην απατόμαστε και ας αναλογιστούμε, πως τα κίνητρα των άμεσων κι έμμεσων συνεργατών του άκρατου Νεοφιλελευθερισμού, είναι ισχυρά, κι έχουν συμμάχους σε αντιλαϊκές «φωλιές», κρυμμένους πίσω από τον μανδύα του συντηρητισμού και όχι απαραίτητα του φασισμού. Ενός επίπλαστού πατριωτισμού, που λειτουργεί σαν άρμα για τα συμφέροντα των ολίγων, απειλεί τη διεθνιστική λογική μας και απαντά στην αλληλεγγύη και τους ταξικούς αγώνες μας, με τις σωβινιστικές πρακτικές των φανατικών οπαδών του.
Η πάλη απέναντι στον μισανθρωπισμό και την εχθρότητά τους, δεν μπορεί παρά να είναι ουσιαστική και να δίνεται σε καθημερινό επίπεδο. Ο ακήρυχτος πόλεμός τους σε ό,τι κατακτήθηκε με μάχη στα χαρακώματα της διεκδίκησης και της ελπίδας, πρέπει ν’ αποτύχει, είτε ξεσπάσει επισήμως, είτε εξακολουθήσει να μετακινείται προς πάσα κατεύθυνση πληθαίνοντας τα μέτωπά του. Μόνον η απομόνωσή τους, τα επιχειρήματά μας και ο αγώνας μας για μια καλύτερη κοινωνία, θα τους τρέψουν σε υποχώρηση, ώστε εν τέλει να χαθούν στη λήθη και στο περιθώριο της ιστορίας. Εκεί, όπου δεν υπάρχει υπερηφάνεια για την πάταξη των αδύναμων, ούτε παράσημα για τα στρατόπεδα της ντροπής…
