Το κεφάλι ενός κατά συρροή δολοφόνου της Πορτογαλίας, είναι ένα από τα εκθέματα που τραβούν τα βλέμματα στην έκθεση Ανατομίας της Ιατρικής Σχολής στο πανεπιστήμιο της Λισσαβόνας.
Το κεφάλι του δολοφόνου και κακοποιού βρίσκεται τοποθετημένο σε ειδικό υγρό μέσα σε ένα δοχείο και παραμένει ανέπαφο από την ημέρα της εκτέλεσής του το 1841.
Η ιστορία γύρω από αυτό το κεφάλι εμφανίζεται με πολλές εκδοχές όμως η βασική αναφέρει ότι ανήκει στον Diogo Alves από τη Γαλικία ο οποίος πήγε στη Λισσαβόνα για μια καλύτερη ζωή.
Γρήγορα θεώρησε ότι ως κακοποιός τα κέρδη θα ήταν μεγαλύτερα και πιο ξεκούραστα από το μεροκάματο.
Έστηνε καρτέρια σε φτωχούς περαστικούς, από το 1836 έως το 1839, σε ένα ποτάμι μια κοιλάδας που ήταν πέρασμα αγροτών και άρπαζε τα χρήματα από το μεροκάματό τους.
Όσο δεν έπεφτε τα χέρια των αρχών συνέχιζε μέχρι που μπήκε στα πιο βαθειά… και άρχισε να εισβάλει σε σπίτια.
Στο σπίτι ενός γιατρού που δολοφόνησε όσους ήταν μέσα, γράφτηκε το τέλος της εγκληματικής του καριέρας. Οι αρχές τον συνέλαβαν και καταδικάστηκε σε απαγχονισμό τον Φεβρουάριο του 1841.
Ο επίλογος του διαβόητου κακοποιού, συνέπεσε με την θεωρούμενη τότε επιστήμη της φρενολογίας. Την θεωρία που διετύπωσε το 1700 ο Γερμανός Franz Joseph Gall, ότι ο εγκέφαλος περιείχε όλες τις πτυχές της προσωπικότητας σε ξεχωριστές περιοχές και το σχήμα του κρανίου αποδείκνυε τον χαρακτήρα.
Οι οπαδοί αυτής της άποψης πίστευαν ότι μελετώντας και μετρώντας ένα κεφάλι θα καταλάβαιναν αν το άτομο ρέπει προς την εγκληματικότητα.
Στην Πορτογαλία, το κεφάλι του Diogo Alves ήταν μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για μελέτη, από τους υποστηρικτές αυτής της άποψης. Ζήτησαν λοιπόν να πάρουν το κεφάλι του στο πανεπιστήμιο για να το μελετήσουν διεξοδικά.
Άγνωστο σε τι συμπέρασμα κατέληξαν όμως το κεφάλι απέμεινε μέχρι τις μέρες μας ως ένα αξιοθέατο και μια ανάμνηση του διαβόητου κακοποιού.
